در سالگرد ۲۵ ساله شدن فیلم؛ آنچه دارابونت در رستگاری در شاوشنك قربانی كرد، درس رابرت بنتون

صد كادو: در صورتیكه امسال بیست و پنجمین سالگرد ساخته شدن فیلم رستگاری در شاوشنك فرانك دارابونت است، این كارگردان از تجربه ساخت این فیلم، هدایت بازیگران و هر آنچه هنگام ساخت فیلم قربانی كرد سخن گفت.
به گزارش صد كادو به نقل از هالیوود ریپورتر، هم زمان با ۲۵ ساله شدن فیلم سال ۱۹۹۴ «رستگاری در شاوشنك» كه اولین ساخته فرانك دارابونت بود، این فیلمساز با خوشی خاطرات فیلمبرداری این پروژه با نقش آفرینی مورگان فریمن و تیم رابینز را كه هفت نامزدی جایزه اسكار كسب نمود، به یاد می آورد. با این وجود همانطور كه این كارگردان توضیح می دهد همه چیز از ابتدا خوب نبود. بعد از آن كه او توانست به اندازه ای اطمینان به نفس كسب كند كه اقتباسی شخصیت محور از رمان كوتاه استیون كینگ بسازد، فیلم نامه را در هشت هفته نوشت، آنرا در ۷۱ روز فیلمبرداری كرد، محصول تمام شده را در فستیوال فیلم برلین نشان داد و در مجموعه ای از تورهای رسانه ای شركت كرد و در نهایت از واكنش های اولیه نسبت به فیلم بسیار آزرده شد. او می گوید: وقتی فیلم اكران شد عملكرد خیلی خوبی در باكس آفیس نداشت كه خیلی برایم ناامیدكننده بود اما با وجود امتیازهای ۹۸ درصدی در نمایش های تستی فیلم نمی توانستیم مردم را متقاعد به تماشا كردن آن بكنیم چون به نظرم فیلم كمی تیره بود و مردم فكر كردند مقرر است حال شان را خراب كند. با نگاهی به آمار موجود، فیلم ابتدا در ۳۳ سالن سینما روی پرده رفت و ۷۲۷۲۳۷ دلار فروش كرد. فروش نهایی فیلم به كمی بیشتر از ۲۸ میلیون دلار رسید. اما بعد رای دهندگان آكادمی اسكار وارد شدند و به فیلم هفت نامزدی همچون بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه اقتباسی دادند. از آنجا به بعد فیلم همیشه به نمایش درآمد و بعد به شهرت عظیمی رسید. دارابونت ۶۰ ساله می گوید: «ابتدا فیلم به آرامی مخاطبانش را پیدا كرد، اعتبارش بالا رفت و توانست نوعی تعهد خاص جذب نماید كه خارق العاده، متواضعانه و سورئال بود. اینكه توانستیم از یك اكران باكس آفیسی نه چندان خوب به ویدیویی كه سال ۱۹۹۵ بیشتر از هر فیلم دیگر كرایه شد برسیم، نتیجه بسیار خوبی بود.» این فیلمساز با به یاد آوردن زمان كارگردانی فریمن و رابینز می گوید كه «تجربه ای عالی بود كه یاد گرفتم هر بازیگر متفاوت می باشد و كارگردان باید بارومتر این باشد كه بازیگر به چه چیزی احتیاج دارد و ندارد». او می گوید فریمن همیشه با حس بازی می كرد و نیازمند مكالمه زیادی نبود اما رابینز منطقی بود و از مكالمه رشد می كرد. «همیشه درجه راحتی بسیار بالایی داشتم چون آنها بازیگران فوق العاده ای هستند.» دارابونت در تمام طول مسیر حرفه ای كاری خود كه شامل خلق كردن سریال «واكینگ دد» و فیلم های ماندگاری همچون «گرین مایل» و «مه» می شود، اغلب یاد صحبتی می افتد كه رابرت بنتون فیلمنامه نویس «كرامر مقابل كرامر» می زد. او می گفت «هر روز فیلمبرداری حس یك شكست را دارد چون مجبور هستی چیزی را قربانی كنی.» دارابونت می گوید بنتون داشت به فشار ضرب الاجل ها اشاره می كرد. اینكه هر كارگردان با مجموعه ای از جاه طلبی های خلاقانه برای فیلم وارد صحنه می شود و هر روز به خاطر برنامه كاری سخت خود مجبور است بعضی چیزهایی را كه می خواهد برای بهتر شدن فیلم در آن قرار بدهد، كنار بگذارد. دارابونت می گوید: از آن موقع تاكنون كلمات هوشمندانه او را به یاد داشته ام و هر بار كه روز سختی دارم و مجبورم چیزی را كنار بگذارم همیشه به چیزی كه رابرت بنتون به من گفت فكر می كنم و از آن آرامش می گیرم. در اختتام دارابونت باردیگر اشاره ای به «رستگاری در شاوشنك» كرد و گفت از میراث ماندگار فیلم بسیار خوشحال است. او اظهار داشت: حسی واقعا خوب است كه چیزی مانند این در گذشته ام دارم. چیزی است كه هیچ گاه محو نشد. «رستگاری در شاوشنك» نخست ۱۰ سپتامبر ۱۹۹۴ در جشنواره فیلم تورنتو به نمایش درآمد و پس از ۲۳ سپتامبر (یكم مهر) در سینماها اكران شد.

منبع: صد كادو