به گزارش صد کادو، یک بازی ساز و مدیر استودیو مکعب مشکی به تشریح مشکلات مختلف حوزه بازیهای دیجیتال در کشور همچون تحریم ها، فیلترینگ ابزارهای ساخت و توسعه بازی ها، عدم اتصال بازی ساز به سرمایه گذار و… پرداخت و اظهار داشت: جای این که حاکمیت کاری در این حوزه انجام دهد، بازی ساز خودش به دنبال مرتفع ساختن مشکلات است؛ حاکمیت زمانی به صنعت بازی سازی ورود می کند که می خواهد مانند یک افیون با آن روبرو شود چونکه فکر می کنند بازیها سبب فرهنگسازی غلط می شوند.
امین شهیدی در گفتگوی تفصیلی با ایسنا، در رابطه با چالش های بازی سازان دیجیتال، اظهار داشت: مهم ترین چالش بازی سازی در ایران ترکیب فیلترینگ و تحریم ها است. با عنایت به آخرین محاسبات صورت گرفته، بیشتر از ۹۰ درصد از نرم افزارها، سرویسهای کنترل پروژه و سیستم هایی که برای تولید بازی استفاده می شود، یا تحریم و یا فیلتر هستند. سایر نرم افزارهایی هم که فیلتر نیستند اگر با IP ایران به آنها متصل شویم این احتمال وجود دارد که پس از یک مدت مشخصی اکانت را ببندند. از طرفی تحریم و فیلتر همزمان Google Play ضربه زیادی به بازیهای موبایلی وارد کرده است و مشخصا اقتصاد بازیها را تحت الشعاع قرار داده است.
او مشکل دیگر حوزه بازی سازی کشور را خروج نیروی انسانی کارآمد از این حوزه عنوان نمود و افزود: با عنایت به شرایط عمومی کشور، بحث مهاجرت بازی سازان بشدت داغ است. البته ذکر این نکته ضروریست که در بازی سازی درگیر دو نوع مهاجرت هستیم؛ اول خروج متخصصین صنعت بازی سازی به سایر صنایع تکنولوژی است، چون که نقاط دیگر این زیست بوم توانایی پرداخت حقوق خیلی بیشتر از استودیوهای بازی سازی را دارند پس در درجه اول نیروهای فنی از صنعت بازی خارج می شوند. نوع دوم هم مهاجرت کلیِ بازی سازان به خارج از کشور است و بر این اساس نیروهایی که سال ها آموزش دیدند و تلاش کردند به سادگی از کشور خارج می شوند.
این بازی ساز ضمن اشاره به این که چرخه صنعت بازی سازی وابسته به موارد مختلفی است، اظهار نمود: سرمایه گذار، سیاست گذار، رسانه و… بخشی از این زیست بوم هستند که هر یک به شکل جدا فعالیت دارند، اما در یک چرخه کنار یکدیگر کار نمی کنند. یعنی ارتباط بازی ساز با مخاطب و مراکز علمی قطع است، با نیروی انسانی ارتباط مستمر ندارند و حتی سرمایه گذار هم این بازی سازان را نمی شناسد. ازاین رو باید علت معیوب بودن این چرخه ارتباطی را پیدا و آنرا برطرف کرد.
حداقل اگر بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری دست بازی ساز را نمی گیرد، جلوی گامهای او را هم نگیرد. تیم جدید بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری برای بازی ساز بهتر است چونکه اگر کاری برایمان نمی کنند حداقل جلوی کار را هم نمی گیرند و به نظر ما اگر هیچ کاری نکنند بهتر است.
او با اشاره به اینکه حلقه مفقوده این مورد سیاست گذاری درست است، خاطرنشان کرد: مهم ترین نهاد سیاستگذاری در این حیطه از نظر بازی سازان، بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری است که به نظر می آید این نهاد بعنوان نماینده حاکمیت نتوانسته مبادرت به اصلاح این چرخه معیوب کند. حالا به جای این که حاکمیت کاری در این حوزه انجام دهد، بازی ساز خودش به دنبال مرتفع ساختن مشکلات است.
شهیدی آموزش بازی سازی را امری بسیار مهم دانست و اضافه کرد: وقتی این آموزش از جانب حاکمیت اتفاق نمی افتد خودِ استودیوهای بازی سازی سراغ آموزش این امر می روند.
غفلت حاکمیت از آموزش آکادمیک بازی سازی
او ضمن اشاره به این که حاکمیت توجه کافی به مساله بازیهای دیجیتال بعنوان یک سرگرمی ندارد، اظهار داشت: توجهی که به سینما، موسیقی، تئاتر و… بعنوان سرگرمی های مختلف می شود تا به شکل آکادمیک آموزش در رابطه با یادگیری آنها اتفاق بیفتد و نیروی تربیت شده وارد چرخه کار شود، در مورد صنعت بازی وجود ندارد.
این بازی ساز افزود: از طرفی با به کارگیری ابزار رسانه، هم مخاطبان سینما، موسیقی و… از این صنعت شناخت دارند و هم سرمایه گذاری درستی در این حوزه اتفاق می افتد. ازاین رو حاکمیت زیرساخت تولید، تبلیغ و عرضه محصول را فراهم می کند؛ اتفاقی که در حوزه بازی سازی کمتر رخ می دهد. وقتی رویداد و سیاست مشخص و مدون، زیرساخت آموزشی صحیحِ آکادمیک و تبلیغات مناسبی برای صنعت بازی از جانب حاکمیت وجود نداشته باشد، طبیعی است که چرخه بازی سازی، سرمایه گذاری و جذب مخاطب به درستی تشکیل نمی شود.
از دید لَهو و لَعِب به بازیها تا دخالت های منفی حاکمیت
شهیدی ضمن اشاره به اینکه یک نگاه منفی نسبت به بازی سازی در ایران وجود دارد، اظهار داشت: در سالهای گذشته بازی سازان تلاش کردند این فضا شکسته شود تا صنعت بازی سازی به جای آن که لهو و لَعِب شناخته شود، یک کالای فرهنگی و اقتصادی دیده شود. ولی چون این نگاه در حاکمیت وجود ندارد، این اتفاق هم به سختی رخ می دهد. حاکمیت خارج از ظرفیت بنیاد بازیهای کامپیوتری، زمانی به صنعت بازی سازی ورود می کند که می خواهد مانند یک افیون با آن روبرو شود چونکه فکر می کنند بازیها سبب فرهنگسازی غلط می شوند. در واقع حاکمیت همیشه از بُعد منفی درحوزه صنعت بازی سازی ورود داشته است تا این که بخواهند دخالت مثبت داشته باشد.
او با تکیه بر این که بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری باید از بُعد مثبت به بازی سازی نگاه کند، اظهار نمود: نگاه حاکمیت به بازی سازی از جانب بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری صورت می گیرد و زمانیکه بنیاد این کار را به درستی انجام ندهد، منطقا نگاه منفی جلوی حرکت صنعت بازی را می گیرد. پیشنهاد جدی بنده اینست که بازی سازی تبدیل به یک گفتمان جاری در کشور شود.
یک نفر از هر سه نفر درگیر بازیهای دیجیتال
مدیر استودیو مکعب مشکی ضمن اشاره به این که بر مبنای آمارها در قشر متوسط کشور از هر ۳ نفر یک نفر درگیر بازیهای دیجیتال است، تصریح کرد: برخی روی تلفن های همراه بازی می کنند و برخی به شکل خیلی جدی با کنسول ها بازی می کنند. با این که این میزان مخاطب جدی در کشور به شکل روزمره درگیر بازی هستند، اما نگاه به بازی خیلی ضعیف است.
رسانه ها چه زمانی سراغ بازی سازان می روند؟
او افزود: این که هرچند وقت یکبار یک رسانه بشکلی گذری به صدمه شناسی حوزه بازی سازی بپردازد، مشکلی را برطرف نمی نماید. انگار تا مشکلی در حوزه بازی سازی رخ ندهد کسی به این صنعت توجه نمی نماید. دو دسته از رسانه ها به سراغ ما بازی سازان می آیند؛ یکی رسانه های انقلابی که زمانیکه یک بازی مضر و ضد فرهنگ ایجاد می شود به سراغ ما می آیند، خب چرا بازیهای خوبی که تابحال ساخته شده را ندیدید و تا یک بازی منفی ساخته شد یادتان افتاد ما هم وجود داریم؟ از سمت مقابل رسانه های منتقد هم فقط زمانیکه فیلترینگ یا تحریمی رخ می دهد به ما زنگ می زنند و نظرمان را جویا می شوند، خب چرا در حالت عادی صحبت های بازی سازان شنیده نمی شود و اسم و رسمی از بازیهای ایرانی در رسانه ها شنیده نمی شود؟
بیشتر بخوانید:
از سند «توسعه بازیهای کامپیوتر ای» چه خبر؟
تغییر اساسنامه «بنیاد ملی بازیهای کامپیوتر ای» معجزه می کند؟
بازی سازان تلاش کردند به جای آن که بازی لهو و لَعِب شناخته شود، یک کالای فرهنگی و اقتصادی دیده شود. حاکمیت زمانی به صنعت ورود می کند که می خواهد مانند یک افیون با بازی سازی روبرو شود چونکه فکر می کنند بازیها سبب فرهنگسازی غلط می شوند. در واقع حاکمیت همیشه از بُعد منفی درحوزه صنعت بازی سازی ورود داشته است تا این که بخواهند دخالت مثبت داشته باشد.
کار از تصویب اسناد گذشته است…
شهیدی در پاسخ به این سؤال که آیا دو مبحث «تغییر اساسنامه بنیاد ملی بازیهای کامپیوتر ای» و «نگارش سند ملی بازیهای کامپیوتر ای» که اینروزها به کررات از جانب حاکمیت مطرح می شود، سبب برطرف شدن مشکلات بازی سازان خواهد شد یا خیر؟، بیان نمود: بزرگ تر از این کارها «سندهای توسعه ملی» کشوری را داریم، اگر آن سندها به حرکت کشور کمک کرده باشد، این سند هم همان کمک را خواهد نمود. در واقع وقتی به اسناد بالادستی توجه نمی گردد، مقرر است به اسناد جزئی تر توجه شود؟ نمی دانم چنین سندی چقدر می تواند مفید باشد، اما میتوان به جای این که منتظر اسناد بشینیم تا مشکلات برطرف شود، بیاییم جلسات هم اندیشی با ذی نفعان حوزه بازی سازی برگزار نماییم تا مشکل صنعت برطرف شود. اصلا همین هم اکنون مگر بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری دارد به تمام وظایف خود عمل می کند که حالا منتظر باشیم اگر پس از ۱۰ سال هم این سند تصویب شود، اتفاق بهتری رخ دهد. مبحث آموزش در اساسنامه بنیاد خیلی جدی مطرح است، اما مگر به درستی به آن پرداخته می شود که حالا نگران سایر مسائل هم باشیم؟
وقتی هیچ کاری نکردن بهتر از کار کردن باشد!
او در مورد روند نظارت بر محتوای بازیها از جانب نهادهای تصمیم گیر، بیان نمود: متاسفانه در دوره مدیریت قبلی بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری با مشکلاتی در زمینه صدور مجوزها و نظارت ها مواجه بودیم، به این شکل که برخی از بازیهای ایرانی از پلت فرم کافه بازار فیلتر شدند و ما کارزاری مالی _ حقوقی راه انداختیم و از جانب کمیسیون ملی بازی سازی مبحث را پیگیری کردیم که حداقل اگر بنیاد دست بازی ساز را نمی گیرد، جلوی گامهای او را هم نگیرد. تیم جدید بنیاد ملی بازیهای کامپیوتری برای بازی ساز بهتر است چونکه اگر کاری برایمان نمی کنند حداقل جلوی کار را هم نمی گیرند و با این تفاسیر به نظر ما اگر هیچ کاری نکنند بهتر است.
حق بازی ساز این نیست…
این بازی ساز با تکیه بر این که سوق دادن سرمایه گذاران بسمت صنعت بازیهای دیجیتال باید از جانب حاکمیت شکل گیرد، اظهار داشت: زیرساخت های ارتباطی که در اختیار سایر صنایع در رابطه با تکنولوژی و IT قرار دارد اصلا قابل قیاس با بازی ساز نیست. بازی ساز با هزار مصیبت و مشکل و با وجود تحریم و فیلترینگ، عدم حمایت و… مسیر خویش را در حد بخور و نمیر ادامه می دهد و خویش را در این شرایط زنده نگه می دارد و تا همین نقطه هم به سختی به دنبال سرمایه گذار رفته است، اما بیشتر از این دیگر حق بازی ساز نیست که بخواهد بار همه مشکلات را به تنهایی به دوش بکشد.
او در رابطه با تأثیر برگزاری جشنواره فجر بازیهای کامپیوتری بر صنعت بازی سازی، اظهار نمود: بنده به شکل کلی با هر رویداد و جشنواره ای پیرامون صنعت بازی موافق هستم ولی نکته مهم اینست که نوع برگزاری جشنواره ها در ارتباط مستقیم با مدیران آن است و هر مدیری که دغدغه مندتر بوده است، جشنواره بهتری برگزار کرده است.
یک پتانسیل بزرگ و وظیفه رسانه ها
مدیر استودیو مکعب مشکی در انتها تصریح کرد: صنعت بازی پتانسیل بزرگی دارد که علیرغم محدودیت ها و بدون هیچ کمک خاصی، دستاوردهای زیادی برای کشور به دست آورده است و اگر دست بازی ساز به حاکمیت نمی رسد، رسانه می تواند با بیان دستاوردها توجه حاکمیت را به بازی سازی جلب نماید. بازیهای ایرانی بسیار خوبی داریم که بیشتر از ۱۰ میلیون نفر مخاطب داشتند و بخش عمده ای از نیاز مردم به بازی را برطرف کردند. سال ۱۴۰۱ بازی «افسانه بیستون» را ساختیم که در پلت فرم های خارجی هم ارائه شد ولی در داخل ایران فقط ۲۰۰ نسخه فروخت؛ در واقع با عنایت به هزینه ها اصلا از نظر اقتصادی منطقی نبود که این بازی را در ایران منتشر نماییم، اما بازهم آنرا منتشر کردیم درحالی که خارج از ایران مبلغ خوبی فروخته شد و در جشنواره های بین المللی هم دیده شد، اما رد پای این اتفاق و موفقیت هم به جز رسانه های تخصصیِ بازی در جای دیگر و سایر رسانه ها دیده نشد
پی نوشت: این مصاحبه روز دوشنبه، سوم دیماه و پیش از تصویب شورایعالی فضای مجازی بر مبنای رفع فیلتر Google Play انجام شده است.
منبع: صد کادو
categories & tags
In جشن, جشنواره, کادو, هدیه
By آموزش, تولید, جشن, جشنواره