ولنتاین بهانه ای برای یادآوری دوست داشتن یا ابزاری برای خودنمایی؟

صد کادو: چند سالی است که بنظر می رسد یک مناسبت غربی با عنوان «ولنتاین» به متر و معیاری برای سنجش میزان دوست داشتن تبدیل گشته است؛ مناسبتی که هرچند در ذاتِ خود برای ابراز علاقه است، اما حالا دستخوش تغییراتی شده است که گاهی آنرا به ابزاری برای تفاخر، چشم و هم چشمی و خودنمایی تبدیل می کند.

به گزارش صد کادو به نقل از ایسنا، کافی است شما هم برای انجام کارهای روزمره از خانه خارج شوید تا تغییر حال و هوای شهر در ایام منتهی به ولنتاین را درک کنید؛ تغییری که از نیمه بهمن ماه از دست فروش تا مغازه دار را به تکاپوی فروش کالاهایی انداخته است که گویی به مناسکِ این مناسبت تبدیل گشته است. از عروسک و شکلات گرفته تا کالاهای گران تری مانند تلفن همراه و یا طلا که اگر به مناسبتِ این روز آنها را هدیه ندهید یا هدیه نگیرید، یک جای کار می لنگد! اما واقعا دوست داشتن بدون این مناسبت و یا سایر مناسبت های مشابه که به فرهنگ ایرانی نزدیک تر است و یا هدیه دادن ها، امکان پذیر نیست؟
دراین زمینه سمیه فریدونی _ جامعه شناس با اشاره به این که «عشق» بحث جذابی برای انسان ها است به ایسنا می گوید: این مفهوم یک موضوع همیشگی است که هیجانات و تجربیات شگفت آورِ پیرامون آن در سطوح مختلف به عنوان یکی از نعمت های خداوند بشمار می رود که افراد می توانند در موقعیت های مختلف آنرا تجربه کنند.
او با تأکید بر این که دوست داشتن در مفهوم واقعیِ خود موضوعی باارزش است، اشاره کرد: هر چیزی که ما را به این مفهوم متصل کند به عنوان عصاره حیات می تواند یکی از مهم ترین موتورهای انگیزه بخش برای ادامه زندگی بوده و به کیفیت و غنای زندگی هم کمک نماید.
ولنتاین به غنای رابطه کمک می کند؟ وی با اشاره به این که گاهی تناسبی بین «ولنتاین» و دوست داشتن وجود ندارد، اشاره کرد: اگر ولنتاین مناسبتی باشد که به غنای رابطه کمک نماید ستودنی است، اما اگر قرار باشد پرداختن به این مفهومِ باارزش بصورت یک امر فانتزی و شبیه به فیلم های سینمایی با محتوای زرد باشد، لطمه پذیر خواهد بود.
این جامعه شناس با اعلان اینکه دوست داشتن، یک واقعیت در جریان زندگی است که می تواند به روش های مختلف موجب ایجاد پیوند شود، اظهار داشت: دوست داشتن و دوست داشته شدن می تواند به تحقق نیازهای صمیمیت، ارتباط، همدلی، تعلق خاطر، غنی کردن زندگی، افزایش راندمان، داشتن نشاط طرفین و بهتر شدن زندگی کمک نماید.
بیشتر بخوانید:
عشق فروشی در دنیای خرس ها و شکلات ها! فریدونی در عین حال اشاره کرد: اما جریانِ «ولنتاین»، شوآف کردن و خودنمایی به اسم عشق است. دوست داشتن این کادوهای عجیب و غریبی که رد و بدل می شود و یا فیلم ها و کلیپ هایی که در فضای مجازی منتشر می شود، نیست.
ولنتاین سبب تغییر ذائقه عمومی نسبت به دوست داشتن می شود؟ او سپس نسبت به تغییر ذائقه عمومی درباره ی مفهوم دوست داشتن و عشق ابراز نگرانی کرد و اظهار داشت: وقتی این ذائقه تغییر کند ما مشکلات جدی در روابط و بدنبال آن در عرصه خانواده خواهیم داشت. اینجا دیگر خوب یا بد بودن ولنتاین و همراهی با یک مناسبتِ جهانی و یا جشن گرفتن مطرح نیست، بلکه این مساله مطرح می شود که چگونه این اتفاق درحال رخ دادن است؟ آیا راهبردی که با این شیوه برای بزرگداشت دوست داشتن در جریان است، کمک کننده هم خواهد بود؟ آیا راهبردی است که به حفظ رابطه و یا به غنی کردن زندگی کمک می نماید یا ممکنست چالش هم ایجاد کند؟ اصلا بازنمایی این هدیه دادن ها چیست؟
وی ادامه داد: بخشی از جریانی که حالا حول محور ولنتاین شکل گرفته این است که آدم ها به این فکر می کنند که اگر کسی از آنها بپرسد ولنتاین چه هدیه ای گرفته اند، مقرر است چه پاسخی بدهند؟ و در همین نقطه است که بزرگداشت مفهوم دوست داشتن به حاشیه می رود، چشم و هم چشمی ها به میان می آیند و ذائقه عمومی را درحالی تغییر می دهد که عشق، عصاره حیات است.
دوست داشتن بدون هدیه امکان پذیر نیست؟ این جامعه شناس با تأکید بر این که هدیه دادن یا هدیه گرفتن موضوع بدی نیست، اظهار داشت: اما این که این هدیه چیست و چگونه مقرر است به طرف مقابل تحویل داده شود مهم می باشد. هدیه الزاما نباید نمود مادی داشته باشد و می تواند زمانی باارزش خلق کند؛ مانند تجربه دیدن یک تئاتر، رفتن به یک کنسرت و یا نشستن در یک کافه و این هدیه ها، تجربیاتی گران قدر است.
او در آخر اشاره کرد: نکته ما مخالفت با بزرگداشت دوست داشتن نیست، می توان این مفهوم را گرامی داشت، اما چگونگی رخدادِ این مناسبت مهمست و نباید ذائقه به شکلی تغییر کند که دوست داشتن از معنا تهی شود.

منبع: صد کادو