۲ حلوا با قدمتی بیشتر از یک قرن

به گزارش صد کادو، «حلوا سیاه» و «اسبه حلوا» دو حلوای سنتی و محلی مازندرانی ها هستند که قدمتی بیشتر از یک قرن دارند و به علت خاصیت و اهمیتی که در فرهنگ بومی این استان داشته اند، در لیست ملی میراث ناملموس ایران به ثبت رسیده اند.
طوبی اصانلو ـ کارشناس ثبت میراث ناملموس استان مازندران ـ درباره این شیرینی های محلی به ایسنا اظهار داشت: «حلوا سیاه یا سیو حلوا» با داشتن خاصیت درمانی، انرژی زایی و همینطور ترکیب غنی از گروههای مختلف غذایی، سوغات شهر «گلوگاه» با پخت سنتی است که با گذشت بیشتر از یک قرن سابقه، همچنان اصول اولیه پخت و ترکیب خویش را حفظ نموده است.
او افزود: «حلوا سیاه» تهیه شده از آرد برنج، گردو و شیره انگور است که پخت آن با شعله آرام صورت می گیرد و نزدیک به پنج ساعت زمان نیاز دارد. این خوراک سرشار از پروتئین، کربوهیدرات، چربی و به مقدار کافی ویتامین های C، B، E و املاح کلسیم، فسفر، منیزیم و اسیدهای آمینه است و به علت داشتن چنین ترکیباتی بسیار مقوی و مغذی است.
اصانلو این توضیح را اضافه کرد که در گذشته برخی نقاط استان مازندران به علت نبود امکانات شهری، زمستان های طولانی و سردی داشتند و در مواقع کمبود غلات، از حلوا سیاه بعنوان آذوقه زمستانی استفاده می کردند.

این کارشناس با اشاره به اینکه «اِسبه حِلوا» از دیگر شیرینی های فراموش شده مازندران است که در بین حاشیه نشینان جنگل های این استان طبخ می شده است، اظهار داشت: این شیرینی عضو جدانشدنی سفره های یلدایی است و در این مراسم جایگاه ویژه ای دارد. «اسبه حلوا» با قدمتی چندصدساله بعنوان بهترین سوغات منطقه جنگلی و هزار جریب در شرق مازندران شناخته می شود.
او افزود: این شیرینی با عنوان شیرینی اعیانی و شاهانه شهرت دارد و ارزش بسیار زیادی دارد و دارای ظاهری شبیه به گز است، اما رنگ زرد روشن دارد و با مواد اولیه ای همچون شیره خرمالو جنگلی، سفیده تخم مرغ، مغز گردو و کنجد تهیه می شود.

به قول کارشناس ثبت میراث ناملموس استان مازندران، «حلوا سیاه» و «اسبه حلوا» به ترتیب با شماره ثبت ۱۹۶۸ و ۱۹۷۰ بعنوان میراث ناملموس استان مازندران در سال ۱۳۹۸ به لیست میراث ملی اضافه شدند.

منبع: صد کادو