اظهارات سیروس کهوری نژاد در رابطه با ارادتش به امام حسین(ع)

به گزارش صد کادو، سیروس کهوری نژاد از ارادتش به امام حسین (ع) و در رابطه با این که اگر در معرکه عاشورا حضور داشت، کجا قرار می گرفت، اظهار داشت: من نقش «جون» غلام حضرت امام حسین (ع) را بازی می کردم و لحظه ای بود که این شخصیت اذن میدان می خواهد.
به گزارش صد کادو به نقل از ایسنا، سیروس کهوری نژاد- بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون در رابطه با نخستین آشنایِ اش با امام حسین (ع) در کودکی توضیح داد: بر مبنای چهره ای که من دارم همه فکر می کنند اهل جنوب هستم، ولی من تهران متولد شدم و این آشنایی هم در تهران صورت گرفت. مسجد محله مان مسابقه خلاصه کردن کتاب گذاشته بود و آشنایی من با مسجد و امام حسین (ع) از راه کتاب صورت گرفت. من آن کتاب را خلاصه کردم و یک جفت کتانی به من جایزه دادند. محرم شد و تا به خودم آمدم دیدم من زنجیر در دست دارم، بچه ای سنج می زند، دیگری دارد نوحه حفظ می نماید و دسته کودکانه ای شکل داده بودیم. گاهی به جنوب می رفتیم، گاهی هم در زمزمه های مادرم نوحه هایی می شنیدم.
او خاطرنشان کرد: من نقشی به نام حاج مرزوق را بازی کردم، او یک معمم عراقی بود که تمام نوحه های جنوبی را او به ایران آورده است. در شروه خوانی ها یک سوز و غربت خاصی وجود دارد که آدمی را به هیبت تنهایی انسان در ازل ارجاع می دهد.
اگر کربلا بودم تحمل غربت امام حسین (ع) را نداشتم
کهوری نژاد در پاسخ به این که اگر در معرکه عاشورا حضور داشت، کجا قرار می گرفت، اظهار داشت: من نقش «جون» غلام حضرت امام حسین (ع) را بازی می کردم و لحظه ای بود که این شخصیت اذن میدان می خواهد. او اسلحه ساز بوده و داشته شمشیر حضرت را بران می کرده است که متوجه می شود حضرت خیلی غریب نشسته، حرف می زند، شعر می خواند، اما این دفعه انگار اولین باری است که جون این اشعار را می شنود… من باید تخیل و بلاتشبیه با ذهن خودم حضور حضرت را تجسم می کردم و این شعر را می شنیدم تا بخواهم آنرا بازی کنم، اما حین بازی یک اتفاق دیگری در من افتاد. این اتفاق در حیطه بازیگری نبود، بلکه در این خصوص بود که اگر من آنجا بودم چه می کردم، خودم که احساس می کنم تحمل این غربت را نداشتم.
این بازیگر تصریح کرد: من نمایش «شرفنامه یحیی تیره بخت» را در سالن اصلی تئاتر شهر اجرا کردم، آن موقع خیلی سخت بود اما یک علامت هفت تیغه را وسط سالن اصلی آوردیم. دوستی به نام علی هلالات بود که این نوحه ها را می خواند؛ “از ازل این تن من بحر نشان ساخته اند” خیلی برایم حس خوبی داشت.

وی در رابطه با بازسازی حرم هایی که در زمان بعث صدام از بین رفته بودند و گسترش دادن عتبات عالیات توسط عده ای، اظهار نمود: ذهن بشر این گونه است که در این خصوص سوالاتی ایجاد می شود، مثلاً این که اصلا چرا باید این کار انجام شود؟ کسانی که هم اکنون آنجا مشغول کار هستند می توانستند جای دیگری باشند و به چیز دیگری کمک کنند، هر کس با منطق خودش فکر می کند. این یک انتخاب است، شاید حرفی روی اینها تأثیر گذاشته است، به هر حال دلشان می خواهد همانطور که دل من خواست و هم اکنون اینجا هستم و با شما صحبت می کنم. یک منطقی این وسط وجود دارد و حتما اینها چیزی وجودشان را تکان داده و سوالی دارند که احساس می کنند پاسخ آن آنجاست، من به آنها احترام می گذارم، بهشان سلام می کنم و از آنها می خواهم مرا هم یاد کنند. یک انرژی آنجا وجود دارد و آدمها با خلوص خودشان آجری را روی آجر دیگر می گذارند، چیزی را تمیز می کنند یا یک کار هنری انجام می دهد.
اگر قرار بود قرآن از بین برود، ۱۴۰۰ سال حضور و بقا نداشت
کهوری نژاد در واکنش به توهینی که نسبت به قرآن در بعضی مناطق دنیا رخ داده، خاطرنشان کرد: بخشی از دلیل این کار حاصل ندانستن است. بخشی هم حاصل پروپاگاندا است. قرآن خودش از خودش دفاع می کند اگر قرار بود از بین برود، ۱۴۰۰ سال حضور و بقا نداشت.
در ادامه یک کاشی برای بازیگر سریال «ستایش» آورده شد که مقرر است در صحن حرم حضرت زینب (س) نصب شود و از او خواسته شد اگر اسم یا پیامی را می خواهد روی آن بنویسد، او هم ترجیح داد اثر انگشتش را روی آن کاشی ثبت کند.
کهوری نژاد در واکنش به پرچم حرم گنبد سیدالشهدا که آنرا به برنامه «نشان ارادت» آورده بودند، اظهار داشت: نشانها ما را به یک ازل و جایی ارجاع می دهند که بسیار پرارزش هستند. فقط بحث یک پرچم و پارچه نیست.
وی در پاسخ به درخواست مجری که از او می خواست تجسم کند سیدالشهدا پشت سر او ایستاده، دست روی شانه اش گذاشته و از او ابراز رضایت می کند، خاطرنشان کرد: یک سری چیزها هستند که واژه برایشان پیدا نمی گردد، من هم از حرف زدن در رابطه با شان اکراه دارم، چون وقتی ما رابطه را به حرف تبدیل می نماییم، از عظمت آن کم می شود.
این بازیگر پیشکسوت همینطور در واکنش به لوحی که نشان می داد او خادم افتخاری حرمین سیدالشهدا، حضرت عباس، حضرت امیرالمومنین شده است، اظهار نمود: واقعا سعادت می خواهد. هدیه بسیار خوبی بود. آدم بعضی وقتها نمی فهمد چرا چنین اتفاقاتی برای او رخ می دهد اما گاهی نباید پرسید و فقط باید دل را به دریا زد و رفت. بد ما را که نمی خواهند.
در انتها خاک تربت قتلگاه سیدالشهدا، آب سرداب حرم حضرت عباس (ع) و انگشتری که نگین آن از سنگ اطراف مزار حرم سیدالشهدا ساخته شده بود به کهوری نژاد اهدا شد. وی در این خصوص اظهار داشت: من قابل این مسائل نیستم، من را محک نزنید….
«نشان ارادت» برنامه ای به تهیه کنندگی پویان هدایتی است که در ۳۰ قسمت ۳۰ دقیقه ای ساخته شده و در روزهای اربعین هر روز حوالی ساعت ۱۷ از شبکه های دو و جام جم روی آنتن می رود.

منبع: صد کادو