نتیجه یك پیمایش فرهنگی؛ نقش تئاتر در سبک زندگی جامعه ایرانی

به گزارش صد کادو، هنرهای نمایشی همچون تئاتر فارغ از ساحت هنری خود، دارای روایتی از جهان پیرامون هستند و به زبان هنر با مخاطبان خود، تعاملی ایدئولوژیک برقرار می کنند.

به گزارش صد کادو به نقل از مهر، «حوزه‌ی تئاتر» بخش مهمی از پیمایش «مصرف کالاها و خدمات فرهنگی» مؤسسه بینا است که میزان تمایل جامعه به عرصه‌ی تئاتر را بررسی نموده است.
بر اساس تحلیل های این مؤسسه که نتایج آن در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته، نمایش از یک سو آئینه‌ی فرهنگ، هویت و تمدن یک جامعه و از طرفی، عنصر مقوّم آن است و هنرهای نمایشی، بازتاب تحولات فرهنگی، سیاسی و اجتماعی زمانه‌ی خود هستند که با ظرفیتی غنی و سرشار از ایده، تخیل، تفکر و اندیشه، به چرخه‌ی تولید و ارتقای میراث تمدنی جوامع و الگوهای زندگیِ اجتماعی، کمک می کنند.
در این میان تئاتر هم به علت بهره گرفتن از هنرهای متنوع، هم در طراحی و انتقال پیام به مخاطب، و هم از منظرِ سابقه‌ی طولانی در پهنه‌ی تاریخ هنر و فرهنگ بشر، جایگاه ویژه و ممتازی دارد؛ هنرهای نمایشی همچون تئاتر فارغ از ساحت هنری خود، دارای روایتی از جهان پیرامون هستند و به زبان هنر با مخاطبان خود تعاملی ایدئولوژیک برقرار می کنند.
بنابراین تئاتر قبل از آن که تخیل و انتزاع باشد، روایتی انضمامی از جهان پیرامون خود است که اقتضا دراماتیزه شدن را دارد.
تئاتر در ایران هم برای خود هویت فرهنگیِ مشخصی دارد و روایتی از جهان اجتماعی و فلسفه ای برای بازگوکردن دارد.
این پیمایش، در یک سال گذشته و از افراد بالای ۱۸ سال، از کل کشور به صورت نمونه گیری تصادفی و از راه تلفن انجام شده است؛ داده ها قابلیتِ روایتِ کل جامعه، شامل شهر و روستا را دارد.
بر اساس داده های به دست آمده از عرصه‌ی تئاتر، تقریبا ۳۳ درصد مردم، از آغاز عمرشان تا کنون، تئاتر تماشا کرده اند.
در مقایسه‌ی جنسیت، آقایان زیر ۳۵ سال بیش تر از خانم ها به تئاتر رفته اند و از حدود سن ۴۰ به بالا، میزان مشاهده‌ی تئاتر در خانم ها و آقایان یکسان می شود.
مشاهده‌ی تئاتر با افزایش سطح تحصیلات ارتباط مستقیم دارد؛ همینطور در هر سه سطح تحصیلاتیِ بی سواد و کم سواد، متوسطه و دانشگاهی آقایان بیشتر از خانم ها به تماشای تئاتر رفته اند.
در این بین از ۳۳ درصد افرادی که به تئاتر رفته اند به لحاظ سلیقه و تمایل، ۱۵.۳ درصد، تئاتر با محتوای خنده دار و کمدی، ۹ درصد با محتوای جدی و ۶ درصدشان هم سایرِ محتواها را برگزیده اند.
در نهایت، این نکته شایان ذکر است، توجه به «زیست بوم فرهنگی تئاتر» از این حیث اهمیت دارد که این حوزه، هرچند به ظاهر مخاطب های زیادی از عموم ندارد؛ ولی از آن جهت که مخاطبانی از قشرهای خاص هنری و تحصیل کرده و تأثیرگذار دارد، یکی از عرصه های فرهنگ سازِ جامعه به حساب می آید و این قدرت را دارد که نوعی مشخص از سبک زندگی را به اجتماع عرضه و تزریق کند.

منبع: صد کادو