برای ایرج كلانتری ـ هنرمند معمار پرواز از فراز فرودگاه امام(ره) و خانه آدم های سرشناس

صد کادو: زندگی پشتِ درِ خانه های کوچه باریک و قدیمی جریان دارد. درهای چوبی خانه ها، یک به یک روی دیواره های کوچه با فواصلی نامنظم در کنار هم قرار گرفته اند و راز و رمزشان را پشت سدی محکم پنهان کرده اند. دربِ نسبتا کوچک اما سنگین یکی از خانه ها که دو سکوی کوچک در کنارش قرار گرفته، به آرامی باز می شود.
«شما به فضای تاریک هشتی می روید و بعد دیافراگم چشم تان باز می شود و آماده می شوید که در آن تاریکی چیزی را ببینید. یک کورسوی نور را تعقیب می کنید و بعد این روشنایی به تدریج زیادتر می شود و حتی امکان دارد توأم با عطر یاس هم باشد تا اینکه کم کم می روید و به فضای باز و پر درخشش حیاط خانه می رسید. یعنی باید لایه به لایه وارد شوید تا به داخل خانه برسید و کشف کنید؛ اینست که معماری ما و شرق را اسرارآمیز می کند.»؛ این توصیف اعجاب انگیز ایرج کلانتری طالقانی، معمار و شهرساز از معماری ایرانی و شرقی است؛ هنرمندی که جامعه معماری ایران اخیرا از دست داده است.
نمونه ای از معماری خانه های قدیمی ایرانی

منبع: صد کادو