صادقی فر مطرح كرد؛ بازی راهی برای شناخت خاصیت ها، مسائل و رشد کودک است

صد کادو: یک نویسنده می گوید بازی درمانی یکی از روش های مؤثر در درمان مشکلات رفتاری و روانی کودکان است؛ به طور کلی در خلال بازی می توان به خیلی از خاصیت ها، مسائل و رشد کودک پی برد.

اعظم صادقی فر نویسنده و محقق در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: هر فرد برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیازمند اندیشه و تفکر است و بازی خمیر مایه ی این تفکر و اندیشه است. آمادگی جسمی و روحی برای مقابله با مشکلات، قسمتی از فلسفه ی بازی کودکان است. بنابراین، بازی هرچه گسترده تر، پیچیده تر و اجتماعی تر باشد کودک از مصونیت روانی بیشتری برخوردارمی شود.
وی اضافه کرد: کشف دنیای اطراف، بخش دیگری از فلسفه بازی است که کودک، حس کنجکاوی خودرا از این طریق ارضا می کند. بازی، تن و روان کودک را واکسینه می کند و مسؤولیت اجتماعی و اقتصادی را که در آینده باید به دوش کشد به او می آموزد. کودک با بازی کردن موقعیتی به دست می آورد تا اعتقادات، احساسات و مشکلات خودرا پیدا کند و مهارت های زندگی را بیاموزد. رابرت وایت دراین زمینه می گوید: ساعات زیادی را که کودکان صرف بازی می کنند نمی توان به هیچ وجه تلف شده تلقی نمود، بازی ممکنست شادی بخش باشد ولی در دوران کودکی یک کار جدی شمرده می شود.
این مدرس حوزه کودک و خانواده اظهار داشت: بازی های کودکان، مختلف و نوع خاصیت هایی که از خود ظاهر می سازند تفاوت هایی با یکدیگر دارد، هر چند نوع بازی ها در گروههای سنی و بچه های گروه سنی مشترکاتی دارند، اما نوع شرکت کودک در بازی اهمیت ویژه دارد. بازی درمانگر، در حقیقت از موقعیت بازی برای ایجاد ارتباط با کودک استفاده می نماید و تلاش می کند به تخلیه هیجانی او و حل و فصل مشکلات وی در زندگی عادی اش بپردازد.
صادقی فر اظهار داشت: بازی درمانی در حقیقت، تکنیکی برمبنای انعکاس رفتار کودک است. باید احساسات کودک را طوری شناسایی کرد و آنرا به کودک منتقل کرد که کودک نسبت به اعمال و رفتار خود آگاه شود. جلسات بازی درمانی بین ۳۰ تا ۴۰ دقیقه است که ممکنست با یک کودک یا گروهی از کودکان صورت گیرد و انواع تکنیک هابا توجه به خواسته های کودک و مهارت های وی استفاده گردد که می تواند شامل، تجسم خلاق، درمان همراه با داستان سرایی، مسائل زندگی و نقش کودک در آن، عروسک بازی، شن بازی، موسیقی، رقص، انجام حرکات و گِل بازی باشد.
وی اظهار داشت: تحقیقات سازمان جهانی بهداشت نشان میدهد از بین جمعیت حال حاضر دنیا بیش از ۶۰۰ میلیون تن به علل مختلف جسمی، روانی و اجتماعی گرفتار ناتوانی و معلولیت هستند؛ حدود ۸۰ درصد از این افراد را کودکان می سازند. به تعریف سازمان بهداشت جهانی، مهارت های زندگی عبارت است از توانایی انجام رفتارهای سازگار و مثبت به شکلی که فردا بتواند با چالش ها و ضروریات زندگی روزمره خود کنار بیاید.
این محقق با اشاره به حوزه رفتار درمانی که به شکل گسترده برای درمان اختلالات کودکان مورد استفاده قرار می گیرد توضیح داد: این درمان ها شامل تدریس واکنش های سالم تر و مثبت تر به کودکان و بزرگسالان برای مواجهه با موقعیت های مختلف است که برای برخورد با معضلات و ناهنجاری رفتاری کودکان شامل پرخاشگری، بی قراری، تنبلی، کم رویی، دزدی و …است.

منبع: sadkado.ir