تئاتر به گل نشسته برازجان مکبث به ارمنستان نرسید

صد کادو: به گزارش صد کادو، بوشهر تئاتر زیستن با دغدغه ها است. بیان هنرمندانه دردها، تجربه های مشترک بشری و گفتن از آرزوهای انسان هاست اما در شرایطی که این هنر فاخر خود اسیر صدها گیر و گرفتاری است، ماندن و از دغدغه ها و دردها گفتن هنری انسانی است.
تئاتر در ایران و بخصوص در شهرهای کوچکی همچون برازجان آنقدر مورد بی مهری قرار گرفته که بسیاری از هنرمندان عطایش را به لقایش بخشیده اند.
در این میان “قاسم تنگسیر نژاد” از جنس آن هنرمندانی است که سالهاست تئاتر برازجان را به دندان کشیده و نگذاشته چراغ هنر نمایش خاموش شود.
این کارگردان برازجانی در شرایطی که صحنه تئاتر مدتی است از محدودیت های کرونایی فاصله گرفته است به خبرنگار ایسنا می گوید: همه گیری کرونا همانطور که بر صنعت سینمای جهان تأثیر منفی گذاشت، تئاتر را هم درگیر کرد و شاید در مواردی حتی به سبب وَجه حضورانه تئاتر این تاثیر پذیری شدیدتر هم بود. کشور ما هم از این قاعده مستثنا نبود و به سبب بی برنامه گی دولت برای مواجهه با کرونا در تعطیلی غیر اصولی، ضعف در واکسیناسیون و بیشتر از همه انفعال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که مشاغل هنری را در گروه سه قرار داده بود و با نارنجی شدن وضعیت کارهای هنری هم تعطیل می شدند، کار را خیلی سخت کرد. در استان بوشهر و شهر برازجان وضعیت به مراتب بدتر از مرکز کشور بود، آن زمان پشت سر هم نامه هایی می آمد که مراکز فرهنگی باید تعطیل شوند.
قاسم تنگسیرنژاد با اعلان اینکه وضعیت تئاتر را به لحاظ کمی و کیفی در دوران کرونا را نمی توان با قبلش مقایسه کرد، اضافه کرد: با وجود همه شرایط دست و پاگیر، اما چراغ تئاتر خاموش نشد، هنرمندان کار کردند و اجراها روی صحنه رفت.
این هنرمند با تأکید بر این که چراغ تئاتر در شهر برازجان سوسو می زند، عنوان کرد: هم اکنون کار ِ این هنر به سختی به انجام می رسد و برای رفع مشکلات گروههای فعال تئاتر دولت بایست مداخله و حمایت کند تا وضعیت سابق بار دیگر حکمفرما نشود.

حال خوش تئاتر کودک و نوجوان برازجان
تنگسیرنژاد در مورد وضعیت تئاتر کودک و نوجوان در ایام کرونا اظهار داشت: حالا وضعیت تئاتر کودک و نوجوان در شهر برازجان خوب است، گروه ها فعال شده اند و بستر به جهت اینکه تئاتر از کودکی آموزش داده شود، وجود دارد.
وی افزود: هم اکنون در رده سنی نوجوان و جوان بازیگران بسیار خوبی در برازجان وجود دارند که محصول تئاتر کودک و نوجوانان ۱۰ سال قبل هستند. بعنوان مثال “ترانه پورجم” بازیگر نمایش “مکبث” حدود هفت سال پیش و در دوران کودکی وارد تئاتر شد، مستمر ادامه داد و بزودی در جشنواره جهانی روسیه روی صحنه خواهد رفت.
این نویسنده تئاتر با اشاره به افزایش استقبال خانواده ها و کودکان از هنر تئاتر اشاره کرد: هرچقدر در حوزه تئاتر کودک و نوجوان سرمایه گذاری نماییم در آینده نسل های قوی تری را تربیت و تحویل تئاتر خواهیم داد. ازاین رو با اینکه شرایط مطلوب و اتفاقاتی که در این عرصه افتاده راضی کننده است، اما انتظار می رود این روند ادامه داشته باشد.

“پلاتو فخری” معادل سالن های ۱۰ سال پیش
تنگسیرنژاد وضعیت زیرساخت ها در برازجان را بسیار ضعیف دانست و عنوان کرد: اخیرا پس از سال ها انتظار پلاتو «استاد فخری» در شهر براجان افتتاح شد، این پلاتو، اما تجهیزات و امکانات موردنیاز برای اجرا ندارد. در واقع سالنی در سال ۱۴۰۱ تحویل داده اند که معادل سالن های ۱۰ سال پیش است.
وی باتاکید بر این که دنیای کنونی در حوزه هنر بسیار وابسته به تکنولوژی، سازه و زیرساخت است، اظهار داشت: نورپردازی پلاتو استاد فخری با لامپ های معمولی است که خودمان با دست درست می نماییم، این مورد در هزاره سوم اوج شگفتی است. وضعیت تالار فرهنگ و سالن استاد عباس زاده هم همچنین است، امکانات نوری در حدی است که صحنه را روشن کنند سازه و سن هم به اندازه ای کوچک هست که نمیشود بهره برداری لازم را داشت.
این کارگردان بودجه را عمده مشکل هنرمندان تئاتر دانست و افزود: حمایتی از جانب هیچ یک از دستگاه های دولتی و عمومی صورت نمی گیرد و اندک کمکی هم که می شود به واسطه روابط شخصی و با خواهش و تمنا است نه از روی وظیفه قانونی.

پول بلیط جشنواره هایفست هنرماندان برازجانی جور نشد
تنگسیرنژاد افزود: سازمان ها پشتیبانی از فرهنگ را یک وظیفه نمی دانند در صورتیکه مطابق مصوبه هیات وزیران دستگاهها باید ۲ درصد بودجه خویش را به حوزه فرهنگی اختصاص دهند، اگر این مصوبه عملی شود اتفاقات خیلی خوبی می افتد.
به گفته وی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خود به لحاظ بودجه ای و ساختاری با مشکلات زیادی روبه رو است. به همین خاطر هنرمندان تئاتر برای حل مشکل به سراغ دیگر سازمان ها می روند.
این کارگردان تئاتر اظهار داشت: در یک ماه اخیر، سه نمایش را در سه جشنواره جهانی مختلف روی صحنه برده ام، اما یک ریال از هیچ یک از نهاده های مرتبط و غیرمرتبط در دشتستان دریافت نکرده ام تا جایی که به سبب تأمین نشدن هزینه های رفت و برگشت، از شرکت در جشنواره جهانی هایفست ارمنستان جا مانده ایم. ما درخواست عجیب و غریبی نداشتیم، هزینه های تولید کار و هزینه های جابه جایی بچه ها تا تهران را خودمان برعهده می گریم و هزینه های ارمنستان را خود جشنواره بر عهده گرفت. تنها خواست ما از این همه نهاد ثروتمند و فقیر در شهرستان این بود که هزینه بلیط رفت و آمد ما را از تهران تا ارمنستان متقبل شوند.

در حد یک بیلبورد از تئاتر براجان حمایت نمی شود
تنگسیرنژاد با انتقاد از وضع موجود اشاره کرد: چند روز پیش در یک جشنواره جهانی مقام اول را کسب کرده ایم، اما در حد نصب یک بنر در سطح شهر از ما تقدیر نشد. هیچ کجای دنیای با یک گروهی که چنین افتخاراتی کسب می کند اینطور برخورد نمی گردد. سوال من اینست که اگر قرار نیست از هنرمندان حمایتی شود، مقرر است از چه گروه و چه کسانی حمایت شود؟ و یا این که هنرمندان باید چه کاری انجام دهند تا حمایت شوند؟
وی عنوان کرد: تولید یک اثر هنری و پرزنت کردن آن به شدت هزینه بر است، اگر هنرمندان یک تخلف کنند چند نهاد جلوی آنها را می گیرند و با آنها برخورد می کنند، برای گرفتن یک مجوز باید از چند نهاد مجوز گرفت، اما برای بحث حمایت هیچ کسی جلو نمی آید. انگار این نهادها آمده اند تا مانع شوند و ایراد بگیرند و این خیلی دردناک است.
این کارگردان دشتستانی اظهار داشت: نمایش “مکبث” ما در جشنواره روسیه جایزه بهترین کارگردانی، جایزه ویژه دستاورد هنری و جایزه ویژه جشنواره که همان جایزه بزرگ جشنواره بود را به دست آورد.
تنگسیرنژاد اعلام نمود: نمایش میرزا محمد که در ارتباط با مقاومت مردم جنوب بخصوص دشتستان در یورش انگلستان به جنوب ایران در خلال جنگ جهانی اول است که در نوزدهمین جشنواره بین المللی عروسکی تهران از آذر روی صحنه خواهد رفت.

منبع: صد کادو