یادداشت میهمان، درنگی در لوازم فراموش شده یک شعار زیبا در پایتخت خوشنویسی

به گزارش صد کادو قزوین حجت الاسلام مجید دائی دائی، مدیر مؤسسه روایت قزوین و کارشناس فرهنگی در یادداشتی که به انگیزه برگزاری ششمین دوسالانه خوشنویسی نوشته و آنرا در اختیار ایسنا قرار داده است می نویسد: باتوجه به سابقه حضور خوشنویسان متعالی و برتر در قزوین مانند میرعماد، درویش عبدالمجید و ملکمحمد، نامگذاری قزوین بعنوان پایتخت خوشنویسی ایران بسیار بجا و مناسب بوده است.
در تاریخ هیچ شهر دیگری نمی توان چنین هنرمندان سرسلسله و طراز اول در این رشته هنری یافت. اما یادمان نرود که نامگذاری با عمل متفاوت می باشد.
اگر بواسطه پهلوانی و مدال آوریِ خانوادگی فرزندت را رستم بنامی، اما زمینه تمرین های ورزشی و رشد جسمانی را برایش فراهم نکنی، او را به تمسخر گرفته ای. هیچ کس با صِرف فضل پدر و عبدالخالق نامیده شدن، با تقوا نخواهد شد و گذشته را باید در آینده استمرار بخشید.
قزوین پایتخت خوشنویسی است اما چند نفر از گردشگران و مسافران، بعنوان سوغاتی از قزوین، آثار خوشنویسی ابتیاع می کنند؟ چند نفر در قزوین خوشنویس حرفه ای هستند و بوسیله خوشنویسی امرار معاش می کنند؟ آیا توانسته ایم اقتصاد هنر خوشنویسی را گسترش دهیم؟ چند درصد از مردم قزوین خوشنویس تجربی! هستند؟
قزوین پایتخت خوشنویسی است اما چند درصد از قزوینی ها به خوشنویسی علاقمند هستند؟ یعنی بطورمثال چند درصد از مردم قزوین به تماشای آثار برگزیده جشنواره دوسالانه خوشنویسی می آیند؟ به ذهن چند درصد از اهالی قزوین، بعنوان نخستین و بهترین هدیه به دیگران، پیش از پتو و ساعت دیواری!، تابلوی خوشنویسی خطور می کند؟ بالاپوشِ چند نفر از جوانان قزوین منقّش به نمادها و خطوط خوشنویسی است؟
قزوین پایتخت خوشنویسی است اما چند نفر از ساکنان قزوین، نشانی انجمن خوشنویسان یا حداقل نام ۲ خوشنویس زنده قزوین را می دانند؟ به جز هیئت امامزاده اسماعیل، چند هیئت و مراسم مذهبی در قزوین، در تبلیغات یا فضاسازی مجالسشان از این هنر بهره مند شده اند؟ چند درصد از سردر مغازه های قزوینبه خط نستعلیق یا ثلث است؟
قزوین پایتخت خوشنویسی است اما در چه تعداد از تبلیغات شهری (بنر و بیلبورد) در قزوین در طول یک سال اخیر از خوشنویسی استفاده شده است؟ شهرداری برای چند مناسبت از خوشنویسی بعنوان محور و پایه تبلیغات و فضاسازی شهری بهره برده است؟ با احتساب چند اِلِمان شهری محدود، آیا در طراحی و اجرای مبلمان و معابر شهری قزوین، خوشنویسی غلبه دارد؟ چه تعداد از لوگو و سردر و سربرگ ادارات و نهادهای قزوین خوشنویسی است؟ در چند مدرسه قزوین، معلمان به دانش آموزان خوشنویسی می آموزند؟ به بیان ورزشی، چرا خوشنویسی را فقط در خوشنویسی قهرمانی و موزه ای دنبال می نماییم و به دنبال خوشنویسی همگانی نیستیم؟
در آخر این که با حلوا حلوا کردن، دهان شیرین نمی گردد. برگزاری شش دوره دوسالانه خوشنویسی و سایر اقدامات اینچنینی هرچند مفید و مؤثر و بجا است، لکن به استمرار و گسترش در سایر عرصه ها احتیاج دارد. اگر به پایتخت خوشنویسی بودنِ قزوین اعتقاد داریم باید به دنبال جاری شدن روح خوشنویسی و حضورِ آن در زندگی و حیاتِ اهالی قزوین باشیم و تحقق این امر مهم، یک عزم جمعی فرادستگاهی نیاز دارد.

منبع: صد کادو