گزارش صد كادو؛ ماموریت دشوار پیمان جبلی در ساختمان شیشه ای

پیمان جبلی در حالی ریاست صداوسیما را به دست گرفته است که این سازمان با چالش ها و بحران های زیادی مواجه می باشد.

خبرگزاری مهر – گروه هنر- عطیه مؤذن: پس از محمد سرافراز، عبدالعلی علی عسکری دومین رییس صداوسیماست که عمر ریاستش بر این سازمان به ۱۰ سال نرسید و چند ماهی پس از آخر دوره پنج ساله اش کلید با اهمیت ترین نهاد رسانه ای کشور را به معاون خود پیمان جبلی واگذار کرد.
دوران ریاست علی عسکری بی گمان یکی از پرچالش ترین و حاشیه ای ترین دوران های صداوسیما شمرده می شود که جامعه درگیر رخدادهای مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی شد و به تبع آن سیاست های رسانه ای با التهاب و حساسیت های بیشتری هم همراه بود. از طرفی با رشد و توسعه شبکه های اجتماعی در چند سال گذشته، هر یک از حواشی در رابطه با صداوسیما با شدت و حدت بیشتری ضریب می گرفت و بمباران خبری حول آنها در حالی جامعه را تحت تأثیر قرار می داد که خود صداوسیما در بعضی موارد با تأخیر به آنها واکنش نشان می داد و همین موجب شد این رسانه بارها مرجعیتش با چالش مواجه شود و صداوسیما بخواهد با ارائه نظرسنجی ها و آمار مختلف بر این که هنوز منبع موثق و مورد اعتماد مخاطبان است صحه بگذارد.
حالا پیمان جبلی فردی که از بدنه کارشناسی سازمان است و سال هاست از درون خود صداوسیما رشد کرده و ارتقا یافته است، مقرر است چالش های بزرگی را که در این سال ها متوقف مانده و هر یک به بحران هایی در تلویزیون تبدیل گشته است سامان دهد. بحران هایی که تعدادی از آنها به آسانی می توانست در بخش مدیریتی قابل حل باشد اما سیستم بروکراتیک و نبود مدیران قدرتمند و قاطع این اجازه را نداده است که رفع گردد یا بحران هایی که به سبب مسائل مالی سازمان و مضیقه بودجه به تنگناهایی برای فروش آنتن بدل شده است و هر چه بیشتر سازمان را در مرداب خود فرو می برد.
حضور جبلی در بخش های مدیریتی تلویزیون همچون معاونت خبر و سیاسی سابق و پنج سال معاونت برون مرزی نوید تازه ای دارد که بتواند حجم بزرگی از این امور را سامان دهد.
در این گزارش مروری داریم بر عمده ترین چالش های موجود که تعدادی از آنها در نسبت با معاونت های مختلف سازمان تعریف شده است و در این بخش به معاونت هایی که بیشترین چالش های سازمان در آنها رقم خورده ارجاع داده شده است.
معاونت سیما؛ ویترین همه جنجال های تلویزیونی
«ارتقا سطح آگاهی و معرفت عمومی»، «هدایت فرهنگی»، «تقویت روحیه و احساس هویت ملی و انقلابی»، «پراکندن امید و نشاط» و «ترویج سبک زندگی اسلامی- ایرانی» اینها همچون تأکیدات رهبر انقلاب در حکم رییس جدید صداوسیماست. اصولی که سال هاست از رسانه ملی انتظار می رود در راه آنها بکوشد و بااینکه گاه بصورت جوششی و فردی از برخی دغدغه مندان حوزه رسانه برآمده اما حرکتی سیستماتیک و نظام مند در رسانه نبوده است.
تبلور و ویترین اصلی این سیاست ها هم به آنتن تلویزیون برمی گردد و برنامه سازان و سریال سازانی که بتوانند با راهبردهای اساسی و به کار گماردن مشاوران متخصص در تحقق آنها توفیق یابند.
همین ویترین اصلی حاشیه های رسانه ملی روی آنتن و پیش چشم مخاطبان بود که موجب شد علی عسکری بعد از چهار سال معاون خود مرتضی میرباقری را تغییر داده و حمید شاه آبادی را بجای او بنشاند. حالا شاه آبادی حدود یک سال است که بر مسند معاونت سیما تکیه زده و هنوز زمزمه ای از تغییر او به گوش نرسیده است. باید دید جبلی در هر یک از حوزه های پر حاشیه زیر در معاونت سیما باتوجه به شرایط موجود، چه سیاستی را در پیش خواهد گرفت.

سریال سازی
از جمله اتفاقات مهم سریالی در دوره علی عسکری کلید خوردن سریال «سلمان فارسی» بود؛ آرزوی ۲۰ ساله داوود میرباقری که بالاخره رنگ واقعیت به خود گرفت و بااینکه با مشکلات کرونائی مختلفی مواجه گردید اما بیش از یک و نیم سال است که تصویربرداری آن در حال انجام می باشد و حالا دومین و دیگر پروژه الف سازمان یعنی سریال «موسی» که مقرر است با کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا به تولید برسد در انتظار است؛ پروژه عظیمی که عمر کوشش برای تولید آن هم به بالای یک دهه می رسد و میراثی از زنده یاد فرج الله سلحشور است که به جمال شورجه و سپس حاتمی کیا رسید و باید دید چه زمانی به سرانجام خواهد رسید.
بخشی از چالش های این حوزه هم به سریال هایی برمی گردد که توقیف شده اند و به سبب حواشی مجالی برای پخش نیافته اند. یکی از سریال های تاریخ معاصر که هزینه زیادی را هم متحمل شده است و پس از توقیف به آنتن برنگشت «سرزمین کهن» به کارگردانی کمال تبریزی است. سریالی که بازیگران مطرحی در آن حضور دارند و روزهای انقلاب و پیش از آنرا به تصویر کشیده است اما پس از اصلاحات در فیلمنامه و صداسازی های مجدد در دیالوگ ها هنوز هم رنگ آنتن را ندیده است. سریالی که از دوره عزت الله ضرغامی تا حالا با چالش مواجه بوده است که البته این تنها سریال توقیفی صداوسیما نیست.
سلبریتی ها روی آنتن
حضور سلبریتی ها روی آنتن شامل بازیگرها، خواننده ها و در کل چهره ها بعنوان مجریان برنامه های تلویزیونی در چند سال اخیر به اوج رسید و سازمان را با چالش هایی از درون و حتی بیرون مواجه کرد. سلبریتی هایی که در برنامه های مناسبتی مثل شب یلدا، شب تحویل سال و ایام نوروز ویترین اصلی رسانه ملی می شدند و کار تا جایی پیش رفت که صدای پیشکسوتان برنامه سازی و اجرا را هم درآورد.
اوج این اتفاقات با یک ابلاغیه از جانب معاون سیمای وقت به شبکه ها همراه شد که شامل ممنوعیت اجرای برنامه برای سلبریتی ها می شد با این وجود این ابلاغیه هم در مواردی نقض شد. همچون دلیلهای عمده این چالش البته به ریزش مخاطبان تلویزیون برمی گردد و تصور غلط تهیه کنندگان و برنامه سازانی که فکر می کنند با دعوت از چهره ها در کسوت اجرا و بدون بازبینی در ساختار و محتوای برنامه ها می توانند مخاطب را جذب کنند.
تولید برنامه های جدی و چالشی
یکی از مطالبات جدی مردم از رسانه ملی بخش تحلیلی و دیدن مسائل چالشی روز در قاب رسانه ملی است. رویکرد های در رابطه با این موارد هم سیاست هایی بالادستی نبوده و فقط در یک دوره اجرائی و در دوره ای ملغی می شد. بطورمثال پس از حاشیه های متوالی در برنامه های تلویزیونی همچون موضع گیری زینب ابوطالب مجری شبکه افق و یا حاشیه هایی در برنامه های زنده مانند برنامه های «جهان آرا»، «زاویه»، «تا ثریا» و… هم این برنامه و هم برخی برنامه های اجتماعی یا حتی برنامه های سینمایی مثل «هفت» و «نقد سینما» موظف شدند بصورت تولیدی و غیرزنده روی آنتن بروند اما این رویکرد که در زمان مرتضی میرباقری صورت گرفت با روی کار آمدن شاه آبادی در معاونت سیما تغییر نمود و برنامه های زنده به آنتن بازگشتند و حالا باید دید با حضور جبلی ادامه ساخت چنین برنامه هایی چگونه ادامه خواهد یافت.
معاونت صدا؛ بازگشت به دوران طلایی؟
رادیو سال هاست که از دوران اوج خود فاصله گرفته است و شاید با اهمیت ترین چالش رییس جدید بازگرداندن رادیو به عصر طلایی آن باشد و زمانیکه این مدیوم رسانه ای فارغ از مرجعیت داشتن یا نداشتن، پدیده محبوبی برای طرفدارانش بود.
تمرکز روی برندها
رادیو را به برندهایش می شناسند برنامه هایی که عمر آنها می تواند به یک دهه و دو دهه و فراتر برسد. این برندها هستند که این رسانه را همچنان گرم و پر نفوذ در بین مخاطبانش نگه داشته است و هنوز هم خیلی ها رادیو را به «صبح جمعه با شما»، «راه شب»، «صبح بخیر کوچولو» و… می شناسند که هر یک از آنها سال ها در بین مخاطبانشان شناخته شده اند و حتی به برنامه هایی برای تربیت هنرمند و نیروهای رادیویی و حتی تلویزیونی تبدیل شدند.
رادیو هم اکنون و در ایده آل ترین شکل خود، سکوی پرش مجریان و هنرمندان و برنامه سازان است و همانطور که قبل از این خیلی از مجریان تلویزیون از این رسانه قد کشیدند و در تلویزیون به دنبال تحقق آمال و رویاهای خود رفتند الان هم خیلی از مجریان رادیویی به سبب دستمزدهای کم، دیده نشدن توانمندی ها و قابلیت ها، تلویزیون را بعنوان هدف خود انتخاب نموده اند و با مهیا شدن امکان رفتن به جعبه جادویی به آنجا کوچ می کنند.

مسائل مالی و دستمزدها
یکی از اتفاقات خوب البته به جریان افتادن بیمه تکمیلی برای اهالی رادیو بود که تا حدی هم اجرائی شد با این وجود در فضای مسائل اداری و مالی، معاونت صدا با مشکلات مختلفی دست و پنجه نرم می کند. هنرمندان و برنامه سازان رادیو در کم حاشیه ترین بخش سازمان هستند و چندین سال است در مضیقه بودجه و کمترین میزان دستمزدها نسبت به تلویزیون فعالیت می نمایند.
شاید در بدو امر لازم است دو نکته نسبت به شرایط موجود در رادیو تغییر کند. اول این که میزان دستمزدهای رادیو که با اختلاف فاحشی از تلویزیون فاصله دارد قدری افزایش پیدا کند. دوم این که بااینکه در صداوسیما بودجه ها همیشه در تعویق و تأخیر است و مطالبات معوقه چیز عجیبی نیست اما این شرایط در رادیو و باتوجه به دستمزدهای اندک که اکثراً هم هر کدام با چند ماه تأخیر می رسد فشاری دو چندان بر رادیویی هاست.
این میان باید به مدل قراردادها با رادیویی ها هم اشاره نمود که خیلی از کارمندان این سازمان حتی با وجود سال ها کار در این رسانه هنوز قرارداد رسمی با رادیو ندارند و به استخدام آن درنیامده اند و میزان استخدامی های صداوسیما که هر از گاهی با ارقامی چند ده هزار نفری و چند برابر سازمان های رسانه ای معمول حتی در جهان به شمار می آید شامل این کارمندان قراردادی هم نمی گردد.
معاونت فضای مجازی صداوسیما؛ چالش پیشرو بودن
با رشد و توسعه فضای مجازی و گسترش روز به روز اپلیکیشن ها، شبکه های اجتماعی و فناوری هایی که هر ساله مخاطبان میلیونی را به دامنه قدرتمند خود حفظ می کنند، دیگر بازگشت به عصر قدرتمند تلویزیون که مردم چشم به این جعبه جادویی می اندوختند و حتی پیام های تجاری اش هم برایشان جذاب بود رویایی بعید و محال است. با این وجود تلویزیون می تواند به مدد همین فناوری ها و رسانه های نوظهور قدرت از دست رفته خودرا احیا کند.
رقابت با امپراطوری فضای مجازی
بزرگترین چالش تلویزیون در عصر رسانه ای جدید عقب نماندن از فضای شبکه های اجتماعی است. گاف ها، نظریات شاذ و حتی یک اتفاق کوچکی که با وایرال شدن در شبکه های اجتماعی به یک بمب خبری تبدیل می شد. در همین یکی دو سالی که شبکه های اجتماعی مثل تلگرام و اینستاگرام مخاطبان بسیاری پیدا کردند حتی تعدادی از ویدیوها و گاف های قدیمی تلویزیون بارها بعنوان یک اتفاق جدید روی آنتن نشر پیدا می کرد اما در خیلی از این موارد تلویزیون نه فقط هیچ واکنشی در این قالب های در دسترس مردم نداشت بلکه با فاصله زیادِ زمانی و پس از همه گیر شدن حاشیه ها در پی توضیح آن بر می آمد.
یکی از نکات مورد نظر رهبر انقلاب در حکم انتصاب علی عسکری طی پنج سال قبل تاکید بر فضای مجازی بود. تأکیدی که به رغم برخی تلاش ها در راه پاسخ به آن، رسانه ملی هنوز تا رسیدن به نقطه ایده آل در برآورده کردنش، فاصله دارد. در همین راستا صداوسیما در بستر شبکه ها و تلویزیون های اینترنتی هر بار برنامه ها و اتفاقات جدیدی را هم رونمایی می نماید تا ظرفیت های جدیدی را به خدمت بگیرد با این وجود در مقابل شبکه های اجتماعی و فعالیت پلت فرم ها و خدمات که هرروز بر قدرت آنها افزوده می شود این تلاش باید ضریبی دوچندان پیدا کند.

وی اودی ها و رقابت با سریال های خانگی
شاید این ظرفیت قدرتمندی که امروز در وی او دی ها و پلت فرم های خصوصی و اینترنتی دیده می شود دورنمایی بود که روزی صداوسیما با راه اندازی شبکه های تلویزیونی اینترنتی یا آی پی تی وی ها در نظر داشت به آن برسد. آی پی تی وی ها امکانات و امتیازهای ویژه تری هم داشتند و از قابلیت پخش زنده برخوردار بودند تا بتوانند خیلی از رویدادهای جاری مثل کنسرت یا مراسم های سینمایی و… را پوشش دهند. با این وجود پس از یک بازه زمانی که فعالیت آنها به سرعت گسترش پیدا کرد با نوعی رکود مواجه گشتند و چندین سال است میدان بازی را به وی او دی ها واگذار کرده اند.
گسترش وی او دی ها موجب شد فضای ساخت سریال در شبکه نمایش خانگی نیز فرمت های جدیدی را تجربه کند و از نسخه های فیزیکی دی وی دی به نسخه های اینترنتی ارتقا پیدا کنند. فروش در این فضای جدید (فارغ از محتوای اخلاقی و چالش برانگیزش) آنقدر پربازده بود که هم به لحاظ مادی و سود اقتصادی و هم به لحاظ اقبال مخاطب و خانه نشینی وی در دوران کرونا خیلی از کارگردانان را هم از تلویزیون و هم از سینما به این حوزه سوق داد.
حالا یکی از چالش های جدی رسانه ملی رقابت با سریال های شبکه خانگی است. بااینکه که با فعالیت یک شورای جدید با نام شورای محتوایی صدور مجوز تولیدات حرفه ای که زیر نظر مستقیم خود ریاست صداوسیما هم قرار دارد مجوز ساخت این سریال ها با رسانه ملی است با این وجود حفظ جذابیت و مخاطب سریال های تلویزیونی در این فضا کماکان جزو جدی ترین دغدغه های سازمان است.
ظرفیت ویژه ای به نام تلوبیون
نمی توان از سهم رسانه ملی در فضای مجازی نوشت و اشاره ای به «تلوبیون» نداشت. ظرفیتی ویژه برای پخش زنده و آرشیو برنامه های تلویزیون که طی این سال ها آنچنان قدرت پیدا کرده که حتی تبدیل به مرجعی برای ارزیابی میزان استقبال از تولیدات مختلف شده است.
احمد خورشیدی مدیرعامل «تلوبیون» خردادماه امسال در گفتگویی با خبرگزاری مهر درباره میزان استقبال از این سامانه خصوصاً سال جدید اظهار داشته بود: ما ایام عید نوروز با یک جهش جدی مخاطب رو به رو بودیم سال قبل تعداد کاربران ما حدود ۱۰ میلیون بود و امسال در همین ماه های ابتدایی به ۱۵ میلیون کاربر رسیده است.
این فضای برخط که ظرفیت های ویژه ای همچون راه اندازی شبکه های اختصاصی برای کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری و یا بهره گیری در راه اندازی شبکه اختصاصی پوشش زنده مراسمات مذهبی همچون پیاده روی اربعین را در دل خود پرورش داده است امروز یکی از پشتوانه های مهم رسانه ملی برای تثبیت جایگاه خود در فضای مجازی شمرده می شود.
حذف یک معاونت؛ چابک سازی یا لزوم بازنگری
علی عسکری در مهرماه سال قبل و پس از چهار سال یک باره موجی از تغییرات را در صداوسیما به راه انداخت و یکی از این اقدامات حذف معاونت پژوهش، برنامه ریزی و نظارت بود که با عنوان چابک سازی منحل شد و سه مرکز از این انحلال متولد شد که مراکز «طرح، برنامه وبودجه»، «تحقیقات» و «نظارت و ارزیابی» زیر نظر مستقیم رییس رسانه ملی قرار گرفت.
بازنگری در بخش های تحقیقی
این انحلال شاید در وهله اول و در لطمه شناسی اولیه پیامدها و عواقب چنین تصمیمی را به شکل مشخص نمایش ندهد با این وجود در صنعت تولید، واحدهای تحقیقاتی مغز متفکر سازمان ها هستند و در سازمانی که مقرر است خروجی آنتن آن بصورت بالقوه یک جمعیت ۸۰ میلیونی را در بربگیرد این بخش اهتمام بیشتری را نیاز دارد. آنتنی که از نقطه کور یک روستا در دور افتاده ترین مناطق مرزی که شاید به وسیله ارتباط جمعی دیگری دسترسی ندارند تا اقشاری که بدون سواد رسانه ای لازم با انواع شبکه های اجتماعی و کانال های فارسی زبان در ارتباطند و حتی تصمیم گیرانی که در زمینه فیلم و سریال و تولیدات محتوایی مختلف برای مردم کشور تاثیرگذارند، را در بر می گیرد.
بسیاری از سیاست گذاری ها در رسانه ملی به سبب نبود مانفیست واحد برای برنامه سازان، کارگردانان و تهیه کنندگان، نامشخص است و حتی بارها به وجود خط قرمزهای فرضی و تابوهای شخصی و سلیقه ای اشاره کرده اند. شاید بخش دیده نشده چالش های جبلی که در دیدگاه های تخصصی و رسانه ای این چند روز هم کمتر به آن پرداخته شده است تدوین چنین سیاست گذاری مشخصی برای تلویزیون باشد.

نبود موضع مشخص نسبت به حضور سلبریتی ها روی آنتن، مواضعی که گاهی بصورت زنده از جانب یک مجری اعلام می شود اما مجری دیگری نمی تواند نسبت به آنها اظهار نظر کند. توقیف ها و تعطیلی های برخی برنامه ها و سریال ها و همین طور ممنوع التصویری های برخی مجریان که بدون دلیلهای مشخص اعمال می شود جزئی ترین بخش از این پازل است که همه در نبود سیاستگذاری های مشخص در سازمان صورت گرفته است.
بخش پنهانی تر و درونی تر و اما خطیرتر این ماجرا سیاست هایی (و در حقیقت نبود سیاستگذاری) است که در خود برنامه ها و سریال ها روی آنتن تلویزیون اتفاق می افتد. برنامه هایی که گاهی در سخت ترین شرایط معیشتی، بیکاری و تنگناهای مختلف صورت گرفته است نتوانسته اند امید را در جامعه تزریق کنند و برعکس با پخش بطور مثال چندین سریال تلخ در چند ساعت متناوب بر این تلخی ها ضریب داده اند.
ترویج سبک زندگی اسلامی ایرانی قرار نیست به یک کلیشه ثابت و گزارش عملکرد در بولتن های کاری تبدیل گردد. تفکری که گاهی فقط عنوان آن بدون توجه به کانسپت و مختصات لازم و بدون در نظر گرفتن روحیات کودک و نوجوان امروز مقرر است به برنامه سازی ها و فیلم و سریال ها الصاق شود تا در آمارها و بیلان های سالانه گزارش داده شود که چقدر به آن توجه شده است. نکته ای که هر بار بر آن تاکید گردیده است با کج فهمی های برخی مدیران بیشتر بصورت عکس کار و برنامه های مناسبتی شعاری و کم هزینه به سمت آن رفته اند.
معاونت سیاسی؛ چالش اقناع افکار عمومی
علی عسکری که پیش از ریاست بر صداوسیما سال ها در جایگاه فنی این سازمان مشغول به فعالیت بود در زمان حضورش اهتمام کرد تعدادی از نهادها و افراد را به سازمان برگرداند و احیای باردیگر ای داشته باشد. از همین رو معاونت سیاسی که در زمان سرافراز به معاونت خبر تغییر نام داد باردیگر به معاونت سیاسی تبدیل شد و مجید آخوندی هم که در زمان ضرغامی ریاست این معاونت را بر عهده داشت به صندلی ریاست خود بازگشت.
جلب اطمینان
معاونت سیاسی که خود جبلی هم قبل از این و در زمان ریاست محمد سرافراز بر سازمان صداوسیما بر آن تکیه زده است یکی از نقاط کلیدی سازمان است که خروجی تصمیمات و سیاست گذاری های آن روی آنتن و در بخش های خبری نخستین جلوه اش می تواند موجب افزایش یا کاهش مرجعیت تلویزیون نزد مخاطب باشد. مرجعیت و اطمینان به صداوسیماست که می تواند موجب شود این رسانه در اجرائی کردن سایر کارکردهای خود به مثابه یک رسانه به درستی عمل کند یعنی بتواند در تحکیم وحدت و یکپارچه سازی که جزو کارکردهای ویژه رسانه ها هستند توفیق یابد.

سرعت عمل و ارائه خوراک فکری در وضعیت اضطراری
بخش خبری سازمان هم در این چند سال با چالش های مختلفی رو به رو بود. رویدادهایی که در جامعه و به اقتضای شرایط مختلف به یک بمباران خبری بدل می شد و بعضاً در نبود واکنش های به روز و رسانه ای از جانب رسانه ملی، از جانب شبکه های معاند فارسی زبان به پیگیری و پمپاژهای خبری می رسید و این رسانه ها در تلاش بودند تا زودتر نبض مخاطب جامعه را به دست گیرند.
بخشی که اتفاقاً در بیشتر نظرسنجی ها مورد توجه مخاطب بوده است و در بیشتر این تحقیقات، شبکه خبر جزو پربیننده ترین شبکه های مورد رجوع برای کسب اخبار بوده است. اطلاع رسانی هایی که البته در دوران کرونا و در بخش های سلامتی توانست از بسیاری جهات مرجع و منبع اطلاع رسانی ها و حتی آرامش خاطر مخاطب باشد اما در بعضی التهابات جامعه و بحران های یک باره و حتی اتفاقات کلان تری از جنس ترور شهید فخری زاده که بطور قطع بی تناسب با رویکرد های ملی و امنیتی نیست با این وجود سرعت عمل های لحظه ای را می طلبد.
معاونت برنامه ریزی و منابع مالی؛ همه حاشیه های اسپانسرینگ
بخش پرحاشیه و البته پشت پرده ای سازمان صداوسیما در همه این سال ها اداره کل تجاری بوده است که زیر نظر معاونت برنامه ریزی و منابع مالی است که هم اکنون احمد شهریاری معاون برنامه ریزی و منابع مالی سازمان عهده دار آنست.
بخشی از چالش بزرگ صداوسیما در قراردادها و استخدامی ها به همین معاونت بازمی گردد و شاید عمده تغییرات مورد نظر جبلی هم لازم است از اینجا شروع شود.
بازنشسته ها
از جمله این مشکلات مصائب بازنشستگان صداوسیماست که از مسائل مالی تا بی اعتبار شدن کارت ورود آنها به صداوسیما از مصادیق این چالش ها بوده است.
بخشی از بازنشسته های صداوسیما و چالش عمده ای که با حضور پیمان جبلی یک دفعه دیگر امید می رود که پیگیری شود اما مربوط به مدیران بازنشسته صداوسیماست که هنوز درصد زیادی از آنها در مناصب و سمت های مختلف مشغول به کار هستند و بطور قطع یکی از دستاوردهای ریاست جبلی در بدو ورود به سازمان می تواند به کار گماردن مدیران جوان و البته متخصص و با تجربه باشد.
قانون منع به کارگیری بازنشستگان بااینکه برای بسیاری در سازمان صداوسیما اجرا شد و سازمان را با یک تحول اساسی مواجه کرد اما برخی هم که این میان سود چندانی از حضور در برنامه های رادیویی نمی بردند به این واسطه منع شدند.

اسپانسرینگ و بازرگانی
اداره کل تجاری خود منشأ بیشترین حاشیه های مالی از دستمزدها و قراردادهای کلان برای برنامه های برند تلویزیون و مجریان گرانقیمت آنها تا آنتن فروشی و حضور اسپانسرها در شبکه ها بوده است.
آنتن فروشی و اسپانسرینگ در سیما با «ستاره مربع ها» در شبکه های مختلف تلویزیون آغاز شد و پس از جشنواره جام جم و ادامه تخلفاتی که توسط تعدادی از این اسپانسرها صورت گرفت به تدریج کمرنگ شد با این وجود اسپانسرینگ نه فقط از تلویزیون جدا نشد بلکه به شیوه های مختلفی مسیر خودرا ادامه داد و حتی در دوره ای به اپلیکیشن های مختلف رسید.
حجم آنتن فروشی، تبلیغات، پیام های تجاری مخالف با فرهنگ مسلط جامعه و رپورتاژهای سازمانی در شبکه ها در این سال ها آنقدر افراطی بوده است که بارها صدای کارشناسان فرهنگی و چهره های مذهبی را هم در آورد و حتی در یک مورد نحوه هزینه و حضور شرکت کنندگان در مسابقه «برنده باش» بوسیله فتوای یکی از مراجع موجب تعطیلی برنامه شد.
آنچه در این گزارش بصورت لیست وار مرور شد، اهم چالش های رسانه ملی در سالهای اخیر بوده است که امروز میراث آن به پیمان جبلی رسیده است؛ باید دید رییس تازه نفس رسانه ملی با پشتوانه حکم رهبر انقلاب، چه مواجهه ای با این چالش ها خواهد داشت. پیمان جبلی برای پاسخ به این پرسش، ۵ سال فرصت در اختیار دارد، فرصتی که حالا می توان گفت، با اهمیت ترین شرط تمدیدش، حرکت در راه «توفیق» است.