عسگرپور در گفتگو با موزه سینما: مدیریت خانه سینما ۲ بار پیشنهاد شد

به گزارش صد کادو محمد مهدی عسگر پور در ادامه سلسله نشست های تاریخ شفاهی موزه سینما از فراز و نشیبت های حضورش در سمت کارگردان و یک مدیر سینمایی سخن گفت.

به گزارش صد کادو به نقل از روابط عمومی موزه سینما، به مناسبت روز ملی سینما و در ادامه سلسله نشست های تاریخ شفاهی، موزه سینمای ایران طی یک هفته هر روز گفتگوی تفصیلی با یکی از عوامل اثرگذار سینمای ایران را منتشر می کند. که روز ۲۵ شهریورماه گفتگوی محمدمهدی عسگرپور فیلمنامه نویس، کارگردان و تهیه کننده سینمای ایران پیش روی مخاطبان قرار گرفته است.
وقتی آقای مدیر، هنرور فیلم آقای اصلانی بود!
محمدمهدی عسگرپور با اشاره به اینکه سوم دی ۱۳۴۲ در تهران به دنیا آمده است، اظهار داشت: نخستین درآمدم از سینما در سن ۱۱ سالگی بود. در کتابخانه ای که من زیاد رفت و آمد داشتم گفتند برخی از کودکان و نوجوانان را برای بازی در یک فیلم می خواهند و من هم ثبت نام کردم. ۱۲ روز هر روز ما را سر صحنه فیلم «چنین کنند حکایت» ساخته آقای اصلانی می بردند که من نقش یک هنرور را داشتم و مهرداد فخیمی فیلمبرداری آنرا برعهده داشت.
وی افزود: نکته جالب این بود که مدیرتولید فیلم هر روز پس از اتمام فیلمبرداری داخل اتوبوس می آمد کیفش را باز می کرد و یک اسکناس ۵۰ ریالی که در آن زمان پول خوبی بود، به همه ما می داد و من برای ۱۲ روز ۶۰ تومن گرفتم.
عسگرپور درباره حضورش بعنوان دبیر در دو دوره جشنواره ملی فجر بیان داشت: برای من تجربه خوبی بود و کمک کرد تا فضای جانبی سینما را به شکل دیگری ببینم و متوجه شوم دوستان نزدیک در چه جاهایی امکان دارد همراهی نکنند و یا دوستانی که حتی فکرش را هم نمی نماییم در کجاها کمک کردند و این نکته برایم جذاب بود.
«قدمگاه» برای همه عوامل یک فیلم پربرکت بود
وی درباره فیلمنامه «قدمگاه» توضیح داد: یکی از بهترین پشت صحنه های من در این فیلم بود که با عوامل فیلم روابط دوستانه و گرم خیلی خوبی شکل گرفت و فیلم از نظر دیده شدن و اکران بسیار پرخیر و برکت بود و خوب دیده شد. بابک حمیدیان نخستین بازی اش در فیلم قدمگاه بود و یکی از دیگر خصوصیت های فیلم ترکیب بازیگران حرفه ای و محلی درکنار هم بود. در جشنواره فیلم فجر که نخستین جشنواره پس از دبیری خودم بود، «قدمگاه» چهار سیمرغ گرفت، بهترین فیلم دوم و نامزد ۱۰ بخش هم شده بود. در آنجا عزم من بیشتر شد تا در حوزه فیلمسازی بیشتر کار کنم و قصد بازگشت به حوزه اجرایی را نداشتم.
وی با اشاره به اینکه فیلم «اقلیما» هم برای او تجربه خوبی بوده است، اظهار داشت: «اقلیما» ژانر جدید و معمایی و ساختارخوبی داشت. معمولا در کارها دکوپاژ را نمی نوشتم اما در این فیلم حتی استوری برد آنرا هم کشیدیم تا پلان ها مهندسی شده گرفته شود. در جشنواره فجر این فیلم کاندیدای بهترین کارگردانی شده بود اما در هیچ بخش دیگری کاندید نشده بود که من به داورها گفتم اساسا موسیقی، بازی، فیلمبرداری و … وجود داشته که منجر به کارگردانی خوب شده است.
«گل های گرمسیری»، مدیریت خانه سینما و چند داستان دیگر
عسگرپور افزود: پس از «گل های گرمسیری» سریال های زیادی به من پیشنهاد می شد و به علت این که «قدمگاه» را ساخته بودم اغلب سریال هایی به من پیشنهاد می شد که مفهوم انتظار داشت. متاسفانه بخش قابل توجهی از این فیلمنامه ها مناسب نبود و سنم هم بالا می رفت و سخت گیری هایم بیشتر شده بود.
وی با اشاره به اینکه زمان فیلمبرداری «گل های گرمسیری» مدیریت خانه سینما به او پیشنهاد شد، اظهار داشت: البته این دومین بار بود که مدیریت خانه سینما به من پیشنهاد شده بود، نخستین بار زمان ساخت فیلم اقلیما بود که خانه سینما گرفتار مساله شده بود هیات مدیره از هم پاشیده بود و می خواستند هیات حل اختلاف تشکیل بدهند. که در آن زمان این پیشنهاد را احمدرضا درویش به نمایندگی ازآن هیات به من داده بود که قبول نکرده بودم چونکه نمی خواستم وارد اجرا شوم به علت این که شیرینی های فیلمسازی برایم جذاب تر بود.
مدیریت مراسم درگذشت خسرو شکیبایی یک تلنگر بود
عسگرپور افزود: دفعه دوم که مدیریت خانه سینما پیشنهاد شد اصرار برخی دوستان بیشتر بود و در این که این مسئولیت را بپذیرم رضا میرکریمی که خودش مدیرعامل خانه سینما بود، نقش زیادی داشت که در نهایت پذیرفتم. انتخابات برگزار شد و من در سال ۸۷ رئیس هیات مدیره و مدیرعامل خانه سینما شدم. یادم می آید در همان سال زنده یاد خسرو شکیبایی فوت کرده بود و تشیع ایشان باید مدیریت می شد که جمعیت زیادی آمده بود که آن مراسم درواقع برای من تلنگری بود در خصوص این که وارد جایی شدم که مدیریت خاص خویش را می طلبد.
اگر به عقب برگردم تمرکزم را از کارگردانی بیشتر به سمت فیلمنامه نویسی می برم چونکه نوشتن را بیشتر دوست دارم وی ضمن اشاره به برنامه های خود برای خانه سینما، اظهار داشت: برنامه هایی را برای خانه سینما درنظر داشتم و نخستین مسئله ام همان چیزی بود که زنده یاد سیف الله داد پیگیر بود و ناکام مانده بود؛ تدوین طرحی که بعداً قانون سینما شود یعنی قانون نظام صنفی. تدوین لایحه تاسیس نظام صنفی سینما، امنیت شغلی، دعوت و آمدن اعضاء آکادمی اسکار که همه آنها در دوره زمانی ۶ ماهه عنوان شد.
عسگرپور تصریح کرد: در دوره هفت ساله ای که در خانه سینما بودم تدوین لایحه نظام صنفی مهم ترین اتفاق بود و طرح ما این بود که با تشکیل یک سازمان نظام صنفی- مانند نظام پزشکی و نظام مهندسی- بخشی از کارهای وزارت ارشاد منتفی شود و سازمان نظام صنفی این مأموریت را بر عهده بگیرد. یک کار فشرده ای هم درباره این مورد صورت گرفت.
مزیت های چهار سال درگیری با دولت دهم
وی ضمن اشاره به فیلم «میهمان داریم» اظهار داشت: این فیلم را در سال ۹۲ زمانی که دولت آقای احمدی نژاد تمام شده بود ساختم و پس از آن دو سریال دیگر کار کردم. یکی از مزیت های ۴ سال درگیری بادولت دهم برایم این بود که بیشتر می نوشتم و تصورم این بود که اگر این کار را انجام ندهم ذهنم به سمت موضوعات سیاسی می رود و پس از خانه سینما لابد باید نماینده مجلس شوم بنابراین بیشتر طرح می نوشتم که سه طرحم ساخته شد.
وی در پاسخ به پرسش مسعود نجفی در خصوص این که چرا پس از «مهمان داریم» در کار فیلمسازی شما وقفه افتاده است، پاسخ داد: البته در این زمان تهیه کنندگی انجام دادم. خیلی وقت ها می نویسم و سرمایه هم آماده می شود و یا تلویزیون هم می پذیرد اما خودم راضی به ساخت نمی شوم چونکه سن وقتی بالا می رود آدم ها سختگیر تر می شوند. البته بخشی هم به اوضاع کشورمان برمی گردد. ما نسلی هستیم که در جنگ و انقلاب کمی حضور داشتیم و تصور دیگری از ما وجود دارد و یک سری آرمان هایی هم داریم. ما فرزند زمانه خود هستیم اگر قرار باشد زمان نوشتن خیلی موارد را بی خیال باشیم چیز که می خواهم نمی گردد و در چنین شرایطی ترجیح می دهم فیلم نسازم.
دلایل پذیرش مدیریت جشنواره جهانی فیلم فجر
عسگرپور درباره مدیریت خود در جشنواره جهانی فیلم فجر هم بیان داشت: برای پذیرفتن دبیری جشنواره جهانی فیلم فجر چند پارامتر وجود داشت. ابتدا علاقه مندی ام به حوزه جشنواره جهانی، اصرار رضا میرکریمی و تعدای از همکاران در جشنواره جهانی و حسین انتظامی که در جلساتی که با او داشتیم به من حس مثبتی داد و سبب شد تا دبیری جشنواره جهانی را بپذیرم. امکان دارد هر فردی نسبت به برخی دوره ها انتقاد داشته باشد و مسئولیتی را نپذیرد، زمانی است که فکر می نماییم نمی گردد اما در دوره ای شاید سختی هایی داشته باشد اما بتوان آنرا انجام داد.
وی در انتها اظهار داشت: اگر به عقب برگردم تمرکزم را از کارگردانی بیشتر به سمت فیلمنامه نویسی می برم چونکه نوشتن را بیشتر دوست دارم.
موزه سینمای ایران بعنوان مجموعه ای فرهنگی و تاریخی که راوی سیر تاریخ و تحولات سینمای ایران است خویش را موظف می داند نظرات و دیدگاه های سینماگران باتجربه و پیشکسوت را جمع آوری کرده تا نسل های آینده با نگاه و مسیر زندگی حرفه ای و نحوه خلق وشکل گیری آثار هنرمندان و صاحب نظران هنر سینما آشنا گردند.