صد کادو: آدرینا صادقی بازیگر و شاهین شجره کهن منتقد سینما شب گذشته میهمان برنامه سریالیست بودند و درباره خاصیت های سریال احضار گفتگو کردند.
به گزارش صد کادو به نقل از مهر، آدرینا صادقی بازیگر نقش مائده در سریال «احضار» که شب گذشته ۲۴ تیرماه میهمان برنامه «سریالیست» با اجرای پدرام کریمی بود، در ابتدا اظهار داشت: احضار پرمخاطب ترین سریال ماه رمضان شد و ما از بازخوردهای مردم و میزان مخاطب راضی بودیم. این توفیقی بود که شامل حال من و مینو بازیگر نقش زهره شد تا توانستیم وارد این سریال شویم.
وی افزود: با تست وارد سریال شدم و سابقه بازیگری تئاتر دارم. کارهای تئاتر دانشگاهی انجام داده ام الان هم در دانشگاه سوره کارگردانی سینما می خوانم اما تا قبل از این کار جلوی دوربین نرفته بودم.
این بازیگر با اشاره به تجربه های خود اظهار داشت: فیلم کوتاه ساخته ام اما تجربه جلوی دوربین رفتن را نداشتم و این کار نخستین تجربه تصویری ام بود. ژانر «احضار»، ژانری است که خیلی در ایران به آن پرداخته نمی گردد. یکسری مسائل و محدودیت ها وجود دارد و بدین سبب طبیعتاً با کارهای تولید شده در این ژانر در جاهای دیگر نباید قیاس شود. در نهایت معتقدم این کار باتوجه به این شرایط و در حد و اندازه خودش خوب بود و پرمخاطب هم شد.
فضاسازی برای باور به این که واقعاً با روح حرف می زدیم
صادقی درباره غلوآمیز بودن بازی ها در این سریال اشاره کرد: من و مینو تجربه جلوی دوربین رفتن نداشتیم. ما ۱۰ دقیقه قسمت اول را دقیقاً در روز فیلمبرداری بازی کردیم. فکر می کنم وجود کاستی ها در بازی ما طبیعی باشد اما من هم تلاش کردم رئال بازی کنم. آقای افخمی دراین زمینه به ما خیلی کمک کردند. چون خودشان نویسنده کار بودند و دانششان در ارتباط با داستان کار زیاد بود خیلی راحت می توانستند برایمان فضا سازی کنند و این باور را به ما بدهند که واقعاً این یک روح است که داری با او ارتباط برقرارمی کنی. من تلاشم را کردم اما تصور می کنم اگر کاستی در بازی من وجود داشته به این برمی گردد که نخستین تجربه تصویری ام بوده است.
او همین طور درباره متن کار توضیح داد: در متن همه جزئیات نوشته بود و آقای افخمی بسیار به متن پایبند هستند. حتی اگر کلمه ای را اشتباه می گفتیم باید از اول باردیگر بازی می کردیم. همه چیز از اول مشخص بود و ما فقط باید اجرا می کردیم.
تجربه های «اغما» یا «او یک فرشته بود» با جسارتی روایی سر و کار داشت
در ادامه شاهین شجره کهن منتقد سینما و تلویزیون در نقد سریالهای ماورایی اظهار نمود: درباره «احضار» یا هر سریال دیگری که با مضمون ترس و با عناصر سینمای وحشت و با مایه های ماورالطبیعه می خواهد ساخته شود باید اول این را در نظر بگیریم که جلوه های بصری مراحل بعد از تولید و فیلمبرداری، آماده سازی تصویرها و جلوه های ویژه و استفاده از افکت های صوتی و بصری اهمیتشان همپای فیلمبرداری و اجرای سرصحنه است.
او بیان کرد: دراین زمینه بطور کلی سینما و تلویزیون ایران خیلی قوی نیست. درباره «احضار» ظاهراً با این رویکرد تولید شده است که با یک باور غلط یا یک سری باور غلط مواجهه کند و در حقیقت اطلاع رسانی کند که برخی از باورها و برخی از کارها در بین عامه که ممکنست واقعیت انگاشته شود ریشه در خرافات دارد.
این منتقد اضافه کرد: اما به هر حال نزدیک شدن به همچین مضمونی نیاز به عبور از یک محدوده هایی دارد. شاید لحن جسورانه تر، ابزار بهتر، فیلمنامه مرتب تر و قوی تری می طلبد. فکر می کنم در تجربه های قبلی از این نوع مثل سریال «اغما» یا «او یک فرشته بود» با یک جسارت روایی سروکار داشتیم و از مرزهایی عبور شده است. ضمن این که بازیگران و شخصیت هایی که توسط بازیگران ساخته می شوند هر دو جذاب هستند. ستاره ها و آدم های مورد توجه و نقش های پر پیچ و خم و پر از ظرایف دارند.
شجری کهن اشاره کرد: اینجا شاید همه چیز کمی ساده تر است و به ویژه از نظر بازیگر امتیازهایی می شد به سریال اضافه کرد. در یک ریسکی که نیاز به چهره های جدید داریم این اتفاق بدی نیست که یک سریالی از چهره و بازیگران جدید، جوان و حتی نابازیگر استفاده نماید اما باید کارگردان و گروه او را به نقطه ای برسانند که نقش و فضا را بفهمد.
این منتقد در آخر اظهار داشت: احضار از ابتدا پروژه دشواری بوده است و ساختن همچین سریال هایی دشوار است. آیا سینما و تلویزیون ما این عزم و ظرفیت و پذیرش و تحمل را دارد که به سمت موضوعات حساس برود و کمی از مدار معمولی قصه گفتن و موقعیت ساختن بیرون رود یا ندارد که اتفاقاً فکر می کنم این به نفع مخاطب خواهد بود.
سری جدید «سریالیست» به تهیه کنندگی محمد باریکانی و مجتبی فرجی و با اجرای پدرام کریمی کاری است از گروه تاریخ، فرهنگ و هنر شبکه یک که پنجشنبه هر هفته ساعت ۲۳: ۱۵ روی آنتن شبکه یک سیما می رود.
منبع: صد کادو
categories & tags
In جشن, جشنواره, کادو, هدیه
By تولید, جشن, فرهنگ, فیلم