راه اندازی كانون فیلم خانه طهران

کانون فیلم خانه طهران با نمایش مستند زمستان است راه اندازی شد.

به گزارش صد کادو به نقل از امور رسانه ای کانون فیلم خانه طهران، آیین گشایش کانون فیلم خانه طهران با نمایش مستند «زمستان است» عصر روز جمعه ۴ تیر ماه در خانه طهران اجرا شد.
این مراسم با سخنان عبدالرضا گلپایگانی معاون معماری و شهرسازی شهرداری تهران، کیهان محمدخانی عضو هیات مدیره سازمان زیباسازی شهر تهران، محمد حکمت مدیر خانه طهران، منصوره اتحادیه تاریخ نگار، نویسنده، ناشر و استاد دانشگاه و رضا درستکار منتقد سینما با رعایت پروتکلهای بهداشتی عصر روز جمعه ۴ تیر ۱۴۰۰ در خانه طهران شروع شد.
محمد حکمت در ابتدای این مراسم با اشاره به شرایطی که پاندمی کرونا برای برگزاری برنامه های فرهنگی به وجود آورده است، بیان کرد: خوشحالم که امروز با رعایت پروتکلهای بهداشتی، توانستیم اولین چراغ این راه فرهنگی را روشن نماییم.
عبدالرضا گلپایگانی نیز ضمن ابراز خوشی از حضور در آیین گشایش کانون فیلم عنوان کرد: شهر تهران یا پایتخت ایران، گلستانی از شهرها و محله های مختلف است که هرکدام رنگ و بویی ویژه، و ریشه ای چند هزارساله در تاریخ کشور ما دارند. اما هنوز ما اطلاعات کمی درباره تهران داریم کدام یک از ما می داند تهران چند چنار ۴۰۰ ساله دارد؟ امروز چه کسی از وضعیت قنات های تهران خبر دارد و می داند که طولانی ترین قنات تهران در کجا واقع شده است؟ کدام یک از ما می دانیم که جاده ابریشم از کدام منطقه شهرری می گذشته است؟
او افزود: هویت یک شهر را فقط مجموعه خیابان ها و ساختمان هایش نمی سازد. شهر، مجموعه پیچیده درهمی است که در بستر ارزش های مختلف تاریخی، زیست محیطی و… شکل می گیرد که ما باید پیوندمان را با این ارزش ها حفظ نماییم.
منصوره اتحادیه تاریخ نگار و نویسنده هم در سخنانی کوتاه از گشایش کانون فیلم خانه طهران ابراز خوشی کرد و درباره نام خیابان لاله زار اظهار داشت: به این علت به این خیابان لاله زار گفته می شد که در زمان های قدیم اینجا باغ لاله بوده است.
سپس مستند «زمستان است» به کارگردانی مهرداد زاهدیان که نگاهی به جغرافیای فرهنگی خیابان لاله زار دارد به نمایش درآمد و بعد از آن با حضور کارگردان، جواد طوسی منتقد فیلم و رضا درستکار مجری و منتقد سینما مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
جواد طوسی در ابتدای این جلسه اظهار داشت: این که چنین فضایی در بطن لاله زار قدیم شکل گرفته، مایه خوشی است. مخصوصاً در دورانی که ما فطرت را تجربه می نماییم، برگزاری چنین محافل نمایش فیلمی آن هم در چنین جغرافیایی نقطه امیدبخشی است و این نشان میدهد هنوز افرادی هستند که به گسترش فرهنگ اهمیت می دهند و می خواهند آنرا تعمیم دهند.
زاهدیان کارگردان این مستند نیز بیان کرد: «زمستان است» فیلمی نوستالژیک نیست و نمی خواستم فیلم نوستالژیک بسازم. تم ذهنی ام برمی گردد به اینکه ما چطور دنیای مدرن را تجربه می نماییم و این که چرا دوران گذار از سنت به مدرنیته این قدر برای ما طولانی است و اتفاق نمی افتد.
او افزود: این مضمون ذهنی من است که کم وبیش در فیلم های قبلی که کار کرده ام نیز قابل ردیابی است. چون فکر می کنم این موضوعی است که همیشه باید به آن توجه و علت آنرا جستجو کرد. علت این که چرا برای ما جریانی تکرار می شود و روبه جلو نمی رود. گاهی فکر می کنم این مسئله ای است که هرکدام از ما باید برایش پاسخی پیدا نماییم.
زاهدیان در آخر با اشاره به اینکه تم پنهان «زمستان است» درباره جوان مرگی است توضیح داد: در دوره ای میل به روشنفکری و جهان مدرن وجود داشت اما در کودتای ۲۸ مرداد این آرمان به محاق رفت. روایت «زمستان است» شبیه به کسی است که راه می رود و می بیند که کارتون خوابی در گوشه خیابان افتاده است. لبه آستینش را نگاه می کند و می بیند که زردوزی شده است. با او که حرف می زند درمی یابد که فرانسوی هم بلد است. درنهایت می فهمد که او نجیب زاده است. حالا این سؤال برایش به وجود می آید که چطور به چنین سرنوشتی گرفتار شده است. این افسوس یا غم نیست. بلکه تعریف سرگذشتی ست که اتفاق افتاده است.