اشتراك ایران و پاكستان در بهار

صد کادو: گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی با ارائه توضیحی از واژه «بَسَنت» و «بهار» می گوید این دو کلمه میان دو ملت پاکستان و ایران مشترک است.
به گزارش صد کادو به نقل از ایسنا، گروه واژه گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی به مناسبت بیست وسوم مارس، «روز ملی پاکستان» نوشته است: ««بَسَنت» و «بهار» دو کلمه هندی و ایرانی اند که از یک ریشه مشتق شده اند. «بَسَنت» به مدلول فصل بهار است که از اواسط مارس شروع می شود و تا ماه مه (مِی) ادامه دارد. علاوه بر آن، نام یک سرود یا موسیقی هندی است که خصوصاً در فصل بهار خوانده می شود؛ و گردن بندی که از گل های زرد ایجاد می شود و همین طور شکفتن گل های زرد (معمولاً خردل) که در شبه قاره فراوان می رویَد…. رنگ زرد رنگ طبیعت و تولد هر چیز طبیعی است. هر چیزی که به دنیا می آید، چه حیوان، چه انسان، چه گل و گیاه و…، در اولین روزهای تولد خود زرد است و بعد کم کم رنگ می گیرد…. این دو کلمه میان دو ملت مشترک است و حدودا فصل بهار نیز هم زمان شروع می شود. اما، در پاکستان، روز مشخصی برای شروع آن نیست، ولی ماه «چَیت» از اواسط ماه مارس آغاز می شود و همان نخستین ماه سال و بهار است. معمولاً مردم در این فصل لباس زرد می پوشند و جشن های مختلف برپا می کنند.
(برگرفته از: شاهد چوهدری، مقاله «نوروز یا جشن بهاران در پاکستان»، در نشریهٔ آشنا، سال اول، شمارهٔ ۴، فروردین و اردیبهشت ۱۳۷۱، ص ۲۸ و ۲۹)»
۲۳ مارس ۱۹۴۰ روزی بود که قطعنامه پاکستان بمنظور استقلال آن از انگلستان تصویب گردید و بعد از هفت سال در ۱۴ آگوست ۱۹۴۷ این کشور از شبه قاره هند جدا شد. همین طور در این روز در سال ۱۹۵۶ نخستین قانون اساسی پاکستان برای انتقال از قلمرو پاکستان به جمهوری اسلامی پاکستان مصوب شد.

منبع: صد كادو