رندی یا رندی؟

اگرچه به ۹۹/۹/۹ فقط ۲ روز مانده، اما برخی پزشكان هنوز بیمارانی را كه مشتاق این تاریخ تولد لاكچری اند پذیرش می كنند.

به گزارش صد کادو به نقل از ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «رِندی یا رُندی؛ این دو کلمه بدجوری توی ذهن ما به جان هم افتاده اند: شماره های موبایل رُند، رِندانی که برای شماره های رُند قیمت می گذارند و دلالی اش می کنند، پلاک های ماشین رُند که عده ای برای داشتنش می دوند و پول خرج می کنند و رِندهایی که کمک شان می کنند. رُند؛ واقعا رُند بودن چقدر مهمست که باید به خاطرش رِندی کنی، که پس از ماجرای شماره موبایل و پلاک خودرو، حتی رُند مردن حالا باید دنبال رُند به دنیا آمدن باشی. خدا حفظش کند هر جا که هست! دوستی می گفت اگر مادر خدا بیامرزش بجای ششم مهر ۷۷، هفتم مهر جان به عزرائیل می داد لااقل اگر زندگی اش لاکچری نبود، مرگش لاکچری می شد و آن وقت تاریخ ۷۷/۷/۷ خوب و خوش تراش می نشست روی سنگ قبرش.

بله وقت داریم

گوشی تلفن را برمی داریم و رِندی و رُندی را می اندازیم پشت سر و بعنوان یک زن باردارِ پا به ماه قلابی، بعنوان مادری که می خواهد هر طور شده بارش را ۹۹/۹/۹ زمین بگذارد، با لحنی که شنونده خیال باطل بَرش ندارد، تقاضای وقت می نماییم. مطب در تهران، جایی حوالی میدان پالیزی است، منشی هم دختری جوان با صدایی آرام.

«من ۹ماهه ام و تاریخ سزارینی که پزشکم برایم گذاشته ۱۹ آذر است، ولی ۱۹ آذر را دوست ندارم و می خواهم نهم آذر، یعنی ۱۰روز زودتر از آن تاریخ وضع حمل کنم.» منشی اینها را گوش می دهد و برای ساعت ۵عصر وقت می گذارد.

– مطمئنید دکتر انجام می دهند؟ آخر سه روز بیشتر نمانده! بله انجام می دهند، عصر حتما بیایید.

این جملات که میان ما رد و بدل شد، مدرک اول به دست آمد. خیابان شریعتی، دو راهی قلهک؛ شماره را تصادفی از یک سایت اینترنتی برداشته و زنگ زده ایم. سر ظهر است، منشی دهانش پر است و داد می زند که دارد لقمه می جود. باردیگر می شویم مادر حامله قلابی که فقط سه روز تا نهم آذر وقت دارد؛ می ترسیم دکتر قبولم نکند ولی منشی که پا به سن گذاشته و سرد و گرم روزگار چشیده به نظر می آید، دلمان را قرص می کند.

منشی می گوید اتفاقا چند روز پیش خانمی آمد که می خواست چهار روز زودتر از زمان سزارینی که برایش تعیین شده بود، زایمان کند که دکتر قبول کرد، مال تو را هم اگر مشکلی نداشته باشی قبول می کند، فقط… دلمان هرّی می ریزد. فقط چه؟

– فقط پول بیمارستان می شود ۷/۵ میلیون.

– دستمزد دکتر چقدر می شود؟

– باید از خودش بپرسی!

خیالمان راحت می شود. پول چه ارزشی دارد؟ این هم مدرک دوم. تاریخ تولد لاکچری ۹۹/۹/۹ حدودا جامعه پزشکان متخصص زنان را به دو بخش تقسیم کرده؛ گروه اول که زیر بار حرف زور و خواسته نامعقول بیماران نمی روند و گروه دوم که پَر به پَر بیماران می دهند و برای آن روز خاص وقت می دهند و در آن روز تا جان دارند، جراحی می کنند.

این تاریخ تولد خاص که اصلا مشخص نیست نخستین بار در ذهن چه کسی جرقه خورد حتی بیمارستان ها و مراکز درمانی را نیز به دو بخش تقسیم کرده: یک گروه که پاسخ شان به سزارین های بی وقت و عجولانه در نهم آذر، خیر است و یک گروه که با تبانی و زد و بند میان پزشک و پرسنل هر طور که بشود رضایت مشتری را جلب می کنند.

رِندی یا رُندی؛ این دو کلمه بدجوری توی ذهنمان به جان هم افتاده اند، واقعا رُند بودن چه قدر مهمست که باید به خاطرش رِندی کنی؟

معمای اتاق های زایمان

۱۳۹۹/۹/۹ هم مثل بقیه روزهای دیگر است. یک ۲۴ ساعت و یک جا عوض کردن خورشید و ماه در آسمان، ولی این روز برای عده ای آن قدر خاص و ویژه جلوه کرده که کلا قید همه چیز را زده و مثل بچه ای که برای به دست آوردن آب نبات چوبی دست به هر کاری می زند، پا را در یک کفش کرده و سزارین تقویمی می خواهند.

این پافشاری ها چنان زیاد و لجوجانه است که وضعیت برخی بیمارستان های کشور را به مرز بحران رسانده؛ بطوریکه اتاق زایمان خالی پیدا نمی گردد. ما پیگیر این اتاق ها شدیم و تا آنجا که دستمان رسید، فهمیدیم چه در بخش دولتی و چه خصوصی ظرفیت ها حدودا تکمیل است اما این که چرا برخی پزشکان همچنان برای آن روز خاص وقت می دهند چیزی است که پیگیری های بعدی مان پاسخش را داد؛ پاسخی که چیزی نبود جز یک معادله چندمجهولی که با تبانی و همراهی پزشک و پرسنل حل می شود.

در واقع کافی است پزشک متخصص زنان یک بیمارستان بخواهد زن حاملگی را نهم آذر، یعنی دو روز دیگر سزارین کند. اگر او بخواهد و اگر تخت خالی نباشد، تخت برای او و بیمارش خالی می شود.

البته خواستن پزشک به تنهایی کفایت نمی کند، چون بیمارستان هم باید همراه باشد. چطور؟ با رزرو کردن اتاق های زایمان برای بیماران. یک جراح زنان در یکی از شهرستان های کرمان به ما گفت جراحی را انجام می دهد و برای رزرو وقت، پولی برای خودش نمی خواهد ولی بیمارستان برای این که تخت را برای ما نگه دارد پنج میلیون تومان بالاتر از تعرفه عادی می خواهد.

ماجرای تلخ تر را اما چند ماما برای ما روایت کردند؛ ماماهایی که کنار متخصصان زنان به پروسه سزارین کمک می کنند. یکی از آنها به ما اظهار داشت که برای رزرو اتاق عمل باید به چند نفر از کارمندان بیمارستان پول بدهیم و این پول حدودا ۱۰ میلیون تومان است.

مامای دیگری که گویا ظاهرا ماما ولی در باطن دلال است، می گوید، برای رزرو اتاق زایمان و مراقبت های قبل، حین و پس از عمل، بطوریکه در همه لحظات در کنار مادر باشد ۳۰میلیون تومان می خواهد. یکی دیگر از همکاران او اما به ما رقم ۲۰ میلیون تومان را پیشنهاد می دهد که خب به نظرش هم منِ مادر قلابی را به خواسته ام می رساند و هم او را که خطر می کند و از روابطش به نفع بیمار استفاده می نماید.

رِندی یا رُندی؛ این دو کلمه بدجوری توی ذهنمان به جان هم افتاده اند، واقعا رُند بودن چقدر مهمست که باید به خاطرش رِندی کنی.

تشر بهداشت و کوتاه آمدن سجل

در این بلبشوی کرونا که مشخص نیست اصلا تا نهم آذر زنده می مانیم یا نه و در این غوغای بیماری که بیمارستان ها را لبریز کرده است، کسانی که دنبال لاکچری بازی می گردند زیر هجمه بیماری و توپ و تشر وزارت بهداشت و حتی کوتاه آمدن سازمان ثبت احوال مشغول کار خویش اند.

ثبت تاریخ تولد ۹۹/۹/۹ در شناسنامه فرزند خانواده برای عده ای چنان به یک رویای زیبا تبدیل گشته و عده ای از پزشکان چنان به همراهی با اینها دل داده اند که ابلاغیه معاون درمان وزارت بهداشت تا لحظه ای که ما پیگیر امورات گزارش بودیم، هیچ یک از دوطرف را دلسرد نکرد.

قاسم جان بابایی در ابلاغیه اش بررسی عملکرد بیمارستان ها و پزشکان در سزارین های تقویمی و برخورد با بیمارستان ها و پزشکان دارای سابقه آمار بالای سزارین مدیریت نشده را خواهان شده، بیمارستان ها را نیز موظف کرده تا پزشکان متخصص زنان و زایمان با آمار افزایشی سزارین را به هیات انتظامی استان معرفی کنند.

این ابلاغیه را همه پزشکان متخصص زنان و پرسنل بیمارستان ها دیده و خوانده اند و در صورتیکه به آن علم داشتند، روز گذشته به ما هم وقت سزارین دادند و هم چم و خم رزرو کردن اتاق عمل را یادمان دادند و بی محابا ابلاغیه را زیرپا گذاشتند.

البته این بخشنامه را بخش دولتی نسبت به بخش خصوصی جدی تر گرفته؛ بطوریکه مشاهدات میدانی ما در تبریز نشان داد انجام سفارشی سزارین ۹/۹ در بیمارستان های دولتی این شهر حدودا نشدنی است. با این وجود چون در کشور ما کار نشد ندارد و بخش خصوصی نیز همیشه راه خودش را می رود، یافته های خبرنگار ما در اهواز نشان داد که اگر پزشک معالجِ زنی حامله و طالب تولد لاکچری ۹۹/۹/۹ تایید کند که وی در این تاریخ باید جراحی شود در بیمارستان ها به روی افراد باز است، چه روز نهم و چه شب نهم.

این همه اصرار و کوشش برای داشتن یک تاریخ تولد خاص البته با سِحرِ سازمان ثبت احوال کشور باید باطل می شد و حرف های سخنگوی این سازمان باید خانواده های زیادی را از سزارین های بی موقع منصرف می کرد اما گویا عده ای می خواهند راه خودشان را بروند نه راه ثبت احوال را.

سیف الله ابوترابی حالا که میل اغراق شده خانواده ها برای تولد ۹۹/۹/۹ را دیده به نقل از سازمان متبوعش اعلام نموده که ثبت احوالی ها حاضرند با دل خانواده ها راه بیایند و سازمان ثبت احوال محدودیتی برای ثبت تولدها ندارد و اگر فردی از دوم یا سوم آذر تا ۱۵ این ماه به دنیا بیاید نیز می تواند شناسنامه با تاریخ ۹۹/۹/۹ دریافت کند.

این جمله می توانست آبی بر آتش خانواده های مشتاق باشد ولی آنهایی که لاکچری بازی را واقعی و با همه ابعاد و جزییاتش می خواهند، دوست ندارند به روش ثبت احوال کار کنند و خودشان را گول بزنند. روز گذشته چند پزشک متخصص زنان و زایمان برای ما روایت هایی داشتند که ثابت کرد، عده ای سخنان سخنگو را از این گوش گرفته و از آن گوش در کرده اند.

خواسته های عجیب وغریب خانواده ها

فاطمه نادری صفا، متخصص زنان و زایمان در شهر قم روز گذشته یک ربع پیش از آن که با هم حرف بزنیم، یک بیمار داشت که مصرانه می خواست نهم آذر زایمان کند که از او «نه» شنیده بود و گفته بود که می رود سراغ پزشکی دیگر.

نادری می گوید: بین هفته های ۳۸ و ۳۹ حاملگی، می توان ختم حاملگی داد که بهترین گزینه هفته ۳۹ است ولی از آبان امسال بیشتر زنان حاملگی که به بیمارستان محل کار او آمده اند اصرار به سزارین های زودرس داشته اند. او می گوید تا الان حدود ۱۵ بیمار را قانع کرده ام که سزارین زودهنگام جان فرزندشان را به خطر می اندازد و آنها نباید به زجر تنفسی فرزندشان راضی باشند؛ چونکه تولد زودهنگام موجب نارس ماندن ریه ها و مشکلات بعدی می شود.

صفیه عشوری مقدم، متخصص زنان و زایمان در تهران نیز بی شمار از این مراجعات داشته و می گوید خیلی از بیماران فعلی اش کسانی هستند که سال قبل از او پرسیده اند که باید چه کار کنند تا فرزندشان در فلان تاریخ مشخص متولد شود. او می گوید حتی برخی بیماران هستند که بچه دارشدن را گذاشته اند برای سال ۱۴۰۰ تا لاکچری تر باشد.

عشوری توضیح می دهد: پزشکان زنان همیشه از این ماجراها دارند چه ۹/۹ باشد چه ۱۰/۱۰ و چه ۲/۲. او حتی می گوید که بیماران زیادی دارد که نمی خواهند روز و ماه تولد فرزندشان با فلان فامیلی که با او مشکل دارند یکی شود یا روزی به دنیا بیاید که یکی از بچه های فامیل نیز در آن متولد شده است.

زهره احمدی که مامایی در تهران است اما می گوید میل مادران حامله بیشتر به این سمت است که فرزندانشان همه در یک ماه متولد شوند؛ بطوریکه اگر فرزندِ اول، آبان ماهی است فرزند دوم هم متولد آبان باشد، حتی اگر بچه نارس و با زور سزارین به دنیا بیاید.

احمدی می گوید: ما وقتی به بیماران توضیح می دهیم که بچه نارس باید زیر دستگاه در بخش مراقبت های ویژه قرار بگیرد خیلی راحت می گویند «خب برود» که نشان میدهد از خطراتی که جان فرزندشان را تهدید می کند خبر ندارند.

اصرار برخی خانواده ها بر برخی تاریخ تولدها واقعا عجیب است. مثل اتفاقی که شب ۲۶ آبان در یکی از بیمارستان های مشهد رخ داد و زهرا یادگاری که مامای شیفت بود، شاهدش بود. او می گوید آن شب زنی با اعضای خانواده اش به بیمارستان آمد تا سزارین شود و به قدری اضطراب داشت که همه پرسنل از نگهبان تا سوپروایزر فهمیدند او چه می خواهد. زن، فرزند دومش را حامله بوده و چون فرزند اولش متولد ۲۶ آبان بوده، می خواسته هر طور که شده فرزند دوم هم در همین روز به دنیا بیاید، برای همین با طولانی شدن پروسه انتقال او به اتاق جراحی و نزدیک شدن به ساعت ۱۲شب او کلی داد و فریاد کرده که عجله کنید وقت از دست رفت.

چند درصد مردم ایران در این حال و هواها زندگی می کنند نمی دانیم. این را هم نمی دانیم که چند درصد مادرانی که با چنگ و دندان دنبال زایمان در روزی خاص هستند به مدلول واقعی کلمه برای آن کودک مادری می کنند ولی مطمئنیم تب لاکچری بازی در کشورمان بالاست و چون جای ارزش ها در جامعه ما و میان برخی قشرها به شدت عوض شده ۹۹/۹/۹ نیز اختتام این ماجراها نخواهد بود.