مستندسازان و روایت كرونا -۵؛ مستندسازی تا مرز مبتلا شدن به كرونا

به گزارش صد كادو مسعود زارعیان كارگردان سینمای مستند ضمن اشاره به جزئیات مستند تازه خود با مبحث كرونا از تجربه قرار گرفتن در معرض مبتلا شدن به این ویروس گفت.

مسعود زارعیان كارگردان سینمای مستند كه ساخت مستندی با محوریت كرونا را در دست داشت، در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: ما با فیلنامه ای مشخص مشغول ساخت مستندی در اینباره بودیم و سه روز از فیلمبرداری می گذشت كه متاسفانه گرفتار تب و علایم كرونا شدم ولی تست ندادم با این وجود چند روز به صورت شدید علائمش را داشتم و به همین ترتیب دست به قرنطینه زدم و حالا حالم رو به بهبودی است.. از همین رو هم اكنون در تدارك این هستیم كه پروژه را ادامه دهیم.
وی با اشاره به اینكه مشغول فیلمبرداری در بیمارستان شریعتی مشهد بوده اند كه گرفتار بیماری شده است، اظهار نمود: علائمی كه داشتم كاهش چشایی، بویایی، تب و لرز، بدن درد و سرفه خشك بود. البته هنوز هم نمی دانم كه واقعا كرونا بود یا نه. با این وجود فاصله گذاری را رعایت كردم و با خانواده ام ارتباطی نداشتم.
زارعیان اظهار نمود: ما در این فیلم مستند كه البته هنوز نامی برای آن انتخاب نكرده ایم به سراغ افرادی رفتیم كه تست كرونا داده بودند و كادر درمان به آنها خبر می دادند كه نتیجه تست شان چه بوده است. این مورد برای من خیلی اهمیت داشت كه حالاتشان، قصه های آنها و اینكه چه قصه هایی به آنها پیوند خورده را ثبت كنم. برایم جالب بود كه می دیدم وقتی به عده ای می گفتند نتیجه تست شان مثبت است، بلافاصله یاد افرادی می افتادند كه با آنها ارتباط داشتند. برخی می گفتند ای كاش به بعضی جاها نمی رفتیم. این غربت و حالات فكری برای خودم هم صورت گرفت یعنی در اتاقی بودم و فاصله من و فرزندانم كه در اتاق دیگری بودند سه متر هم نمی شد اما نمی توانستم به آنها دست بزنم و فضای خیلی غریبی بود.
این كارگردان با اشاره به اینكه در نظر دارم ۲ قصه دیگر یعنی درگیری كادر پزشكی و بیماران را هم در مستند پیگیری كنم، عنوان كرد: دغدغه من این بود كه بسیاری از افراد جامعه از تبعات این بیماری آگاه هستند یعنی می دانند این بیماری برای بعضی ها می تواند كشنده باشد و با وجود اطلاع رسانی ها باز هم به مكان های مختلف می رفتند این در شرایطی است كه این افراد می تواستند تردد نكنند. این مورد برایم عجیب بود. جالب است كه بگویم خانه ما در یك محدوده كوهستانی قرار دارد اما در روزهایی كه به كرات تذكر می دادند از خانه ها خارج نشوید، می دیدم كه بیشتر از اوقات دیگر در این كوه ها تردد می شود! از همین رو می خواستم ببینم این رفتار افراد چه زمینه روانشناسی و جامعه شناسی دارد كه علیرغم این همه تاكید باز هم می روند و گرفتار این عاقبت می شوند.
وی افزود: دوست داشتم بدانم این افرادی كه تردد می كنند دلیلشان چیست، البته برخی مجبور هستند و برخی خودشان دست به این كار می زنند به هر حال همیشه دلیلی سبب می شود افراد در اجتماع قرار بگیرند با این وجود می دیدم كه بسیاری از این افراد پشیمان بودند اما پشیمانی كه سودی نداشت، چونكه خیلی از آنها بسیاری از افراد دیگر را آلوده كرده بودند. حتی در این میان بحث دینی ماجرا هم پیش می آید. این نشان داده است كه این ماجرا لایه های مختلف دارد كه من علاقه مند بودم مورد مداقه با دوربین مستندسازی قرار دهم.
زارعیان اضافه كرد: به هر حال در مقطعی از تاریخ هستیم كه حدودا نظیر نداشته و لازم است كه مستندسازان این برهه را ثبت كنند چونكه درس های خیلی بزرگی داشته است. من می خواستم از راه نزدیك شدن به این موقعیت ها این درس ها و مفایهمی كه خودم به دنبالش هستم، بازنمایی كنم.
وی در انتها اظهار داشت: خانواده ام در این ایام خیلی تحت فشار بودند ولی در اسرع وقت فیلمبرداری را مجدد آغاز می كنم.